Αν εσύ ο ίδιος δεν ψάξεις ποτέ δε θα βρεις την αλήθεια...

Λέγεται πως η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και την δεύτερη σαν φάρσα.

Έτσι και στην χώρα μας ορισμένα γεγονότα επαναλαμβάνονται, φοβάμαι όμως πως πάντα σαν τραγωδία και μάλιστα ολοένα και μεγαλύτερη.

Οι καπιταλιστικές οικονομικές κρίσεις είναι από αυτά τα γεγονότα που έρχονται και επανέρχονται δημιουργώντας οξύτατες καταστάσεις που για να εκτονωθούν δημιουργούν πάντα συγκρούσεις, καταστροφές και πολέμους.

Και στους δύο παγκόσμιους πολέμους, προηγήθηκαν οξύτατες οικονομικές κρίσεις του συστήματος.

Μήπως σήμερα οι διάφορες πολεμικές συγκρούσεις που γίνονται γύρω μας δεν γίνονται για τον έλεγχο και την αρπαγή των πλουτοπαραγωγικών πηγών που υπάρχουν;

Πλούτος που κάτω από φυσιολογικές, ανθρώπινες και ειρηνικές καταστάσεις θα έπρεπε να αξιοποιείται για να αντιμετωπίζει τις ανάγκες των λαών των διαφόρων χωρών.

Μέσα στο βάρβαρο όμως καπιταλιστικό σύστημα που ζούμε, η ακόρεστη δίψα του κέρδους έχει γίνει υπέρτατος νόμος οδηγώντας σε συγκρούσεις τα διάφορα κέντρα των ιμπεριαλιστών για το ποιος απ’ όλους θα αρπάξει το μεγαλύτερο κομμάτι.

Αυτοί είναι που ελέγχουν τα κέντρα των αποφάσεων (κυβερνήσεις, Κομισιόν, ΕΕ, ΝΑΤΟ, ΔΝΤ, ΟΗΕ, κλπ) για να παίρνονται εκείνες οι αποφάσεις που εξυπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα.

Μεγαλώνοντας η συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια, μεγαλώνουν επίσης και οι συγκρούσεις για τον έλεγχο των αγορών και του πλούτου που παράγουν οι λαοί.

Είναι αυτό το αδιαμφισβήτητο γεγονός που δημιουργεί τις κρίσεις, τις πολεμικές συγκρούσεις, τον ξεριζωμό εκατομμυρίων μεταναστών από τα σπίτια τους, τους οικονομικούς πολέμους και ανταγωνισμούς που οδηγούν στην πείνα και στην εξαθλίωση δισεκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον πλανήτη.

Δεν είναι τα μνημόνια που οδήγησαν τη χώρα μας σε αυτή τη κατάσταση.

Είναι ο Καπιταλισμός, η εκμετάλλευση του πλούτου που παράγει ο λαός μας, η αρπαγή του ορυκτού μας πλούτου από τις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο, είναι ότι περιγράψαμε πιο πάνω.

Αυτές είναι οι πραγματικές αιτίες. Τα μνημόνια είναι οι κατασταλαγμένες αποφάσεις της άρχουσας τάξης.

Πίσω λοιπόν από «μνημονιακά» ή «αντιμνημονιακά», πίσω από «αριστερά», «δεξιά», «κεντροδεξιά» ή «κεντροαριστερά» κόμματα, εσύ ψάξε να βρεις ποιανών συμφέροντα εξυπηρετούνται.

Αν ακούσεις πως με την πολιτική τους εξυπηρετούν όλους τους Έλληνες, και τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους εργαζόμενους, και τις πολυεθνικές και τους μικρομεσαίους, και το κεφάλαιο και τη λαϊκή οικογένεια, τότε σου λένε ψέματα.

Σου πουλάνε για μια ακόμη φορά φούμαρα. Φύκια για μεταξωτές κορδέλες – όπως λέει ο λαός μας.

Είναι σαν να σου λένε πως εξυπηρετούν μαζί και τον εκμεταλλευτή και τον εκμεταλλευόμενο, και τον πόλεμο και την Ειρήνη.

Η άρχουσα τάξη έχει πολλά κόμματα και ακόμη περισσότερους πρόθυμους πολιτικούς για να σε ξεγελάνε.

Αν εσύ ο ίδιος δεν ψάξεις ποτέ δε θα βρεις την αλήθεια

Σήμερα ο λαός πρέπει να αντιτάξει τη δικιά του συμμαχία, της εργατικής τάξης, των φτωχών και μικρών αυτοαπασχολούμενων και αγροτών, μια συμμαχία σε γραμμή ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.