Αυτό εν ολίγοις ισχυρίστηκε η διοίκηση του
δήμου στο δίκαιο αίτημα των κατοίκων της οδού Καραϊσκάκη, να καθαριστούν τα
φρεάτια από τα μπάζα που το έχουν φράξει.
Είναι γνωστό πως στην οδό Καραϊσκάκη, οι
κάτοικοι βρίσκουν τακτικά τα σπίτια τους πλημμυρισμένα, εξαιτίας της αδυναμίας
του υπάρχοντος αγωγού να συλλέξει όλο τον όγκο των όμβριων υδάτων σε δυνατές
νεροποντές.
Από την πρόσφατη βροχή, μπάζα από το σκάμμα
διπλανού έργου έφραξαν ένα μέρος των σχαρών του φρεατίου.
Όπως
ήταν φυσικό, οι κάτοικοι της περιοχής, φανερά ανήσυχοι, τηλεφώνησαν στη
διοίκηση του δήμου ζητώντας τον άμεσο καθαρισμό του φρεατίου, πριν τα σπίτια
τους πλημμυρίσουν για μια ακόμη φορά.
Η απάντηση από πλευράς
διοίκησης ήταν πως «δεν έχουν οι ίδιοι την ευθύνη μιας και τα μπάζα προέρχονταν από το
σκάμμα άλλου εργολάβου»!
Την ίδια απάντηση είχε δώσει η διοίκηση του
δήμου και πέρσι το καλοκαίρι, όταν η «Λαϊκή Συσπείρωση» απαίτησε να μαζευτούν
στοίβες από κομμένα ξερά κλαδιά που αποτελούσαν τεράστιο κίνδυνο πυρκαγιάς. Και
τότε η απάντηση ήταν πως «την ευθύνη την είχε ο εργολάβος που τα
έκοψε»! Μετά βέβαια από την πίεση και την απαίτηση της «Λαϊκής
Συσπείρωσης» αναγκάστηκε να τα μαζέψει.
Η διοίκηση του κ. Δανιηλίδη, ακολουθώντας
κατά γράμμα την πολιτική «κόστους-οφέλους» όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων,
θεωρεί την προστασία του λαού από τα καιρικά φαινόμενα ως «κόστος».
Γι’ αυτό, ούτε και στα τεχνικά της
προγράμματα, ούτε και στους προϋπολογισμούς της δεν περιέχονται έργα προστασίας
των λαϊκών οικογενειών από τα έντονα καιρικά φαινόμενα.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» απαίτησε, με επιστολή
της προς τον αρμόδιο αντιδήμαρχο, να καθαριστούν άμεσα τα φρεάτια από την
υπηρεσίατεχνικών έργων του δήμου (που έτσι και αλλιώς είναι ευθύνη του δήμου)
και τυχών επιπλέον έξοδα που θα προκύψουν – υπαιτιότητας του άλλου εργολάβου –
να χρεωθούν σε αυτόν.
Η κατάσταση στο δήμο Νεάπολης Συκεών έχει
φτάσει στο απροχώρητο.
Με την πρώτη κάπως δυνατή βροχή
πλημμυρίζουν σπίτια, άνθρωποι κινδυνεύουν να παρασυρθούν από τα όμβρια ύδατα
που μετατρέπουν τους δρόμους σε ρέματα, δρόμοι κόβονται και γεφυράκια
παρασέρνονται από τα ρέματα.
Πάνω από δύο δεκαετίες τα σπίτια και τα
μαγαζιά των κατοίκων της οδού Καραβαγγέλη, παθαίνουν ζημιές δεκάδων χιλιάδων
ευρώ, κινδυνεύοντας ακόμα και οι ίδιες οι ζωές τους.
Το ίδιο γίνεται σε πολλές γειτονιές του
δήμου, όμως κρατικός και δημοτικός μηχανισμός είναι σταθερά απόντες.,
Πρόσφατα το ρέμα που υπάρχει στην οδό Νερομύλλων
στα Πεύκα, παρέσυρε και διέλυσε στην κυριολεξία, ένα μικρό πρόχειρο γεφυράκι που
είχε στήσει η διοίκηση του δήμου, για «εξυπηρέτηση», δήθεν, των κατοίκων (οι
φωτογραφίες είναι από εκεί).
Τα
μεγάλα κενά και οι ελλείψεις στην πολιτική προστασία – είτε πρόκειται για την
πυροπροστασία, είτε για την προστασία από τους σεισμούς ή από τις πλημμύρες,
κλπ. – βγαίνουν στην επιφάνεια μετά από τις καταστροφές.
Οι πολίτες του Δήμου συνεχίζουν να νοιώθουν
ανασφάλεια, καθώς – παρά τις εξαγγελίες και τις υποσχέσεις – δεν έχει
προχωρήσει κανένα ουσιαστικό έργο αντιπλημμυρικής προστασίας.
Χαρακτηριστικό είναι πως ούτε στο «τεχνικό
πρόγραμμα», ούτε στον «προϋπολογισμό» του 2023 του δήμου δεν περιέχεται κανένα
αντιπλημμυρικό έργο.
Ο λαός του δήμου μας πληρώνει ξανά την
πολιτική "κόστους - οφέλους", μιας και η διοίκηση του δήμου – όπως
και οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ –
θεωρούν την προστασία του λαού ως κόστος.
Η «Λαϊκή
Συσπείρωση» απαιτεί εδώ και τώρα:
·Να εξασφαλιστεί άμεσα η
απομάκρυνση υδάτων και φερτών υλικών από τους δρόμους και τις γειτονιές της
πόλης.
·Να διασφαλιστεί ο καθαρισμός όλων
των φρεατίων.
·Να δρομολογηθούν χωρίς άλλη
καθυστέρηση όλα τα έργα και οι μελέτες αντιπλημμυρικής προστασίας σε όλη την
περιοχή του δήμου.
Να ενισχυθεί η πολιτική προστασία με το απαραίτητο
μόνιμο προσωπικό.
Στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού
συμβουλίου (07/06/23), η διοίκηση του δήμου αποφάσισε την υπογραφή συμφωνητικού
συνεργασίας με τον StichtingLifeTerraFoundation, που παρουσιάζεται ως ένα ςμη
κερδοσκοπικός φορέας με σκοπό «τη φύτευση δέντρων και την ευαισθητοποίηση
για το μετριασμό των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής».
Στόχος αυτής της συνεργασίας, όπως
περιγράφεται στο πολυσέλιδο συμφωνητικό, είναι η φύτευση περίπου 25000
δενδρυλλίων σε μια έκταση 1200 περίπου στρεμμάτων, στην αναδασωτέα περιοχή που
βρίσκεται στα όρια της δημοτικής κοινότητας Πεύκων.
Μέσα στις υποχρεώσεις του Δήμου είναι:
α. Η απαραίτητη προετοιμασία του εδάφους στην περιοχή που έχει οριοθετηθεί
προς φύτευση,
β. Η παροχή
κάθε είδους υλικών που κρίνονται απαραίτητα για τη διασφάλιση της επιβίωσης των
φυταρίων (δηλ. προστατευτικά δενδρυλλίων, κλπ.)
γ. Η παροχή
νερού, θρεπτικών στοιχείων και ότι άλλο χρειαστεί για τη διατήρηση του εδάφους
και των φυτών σε βιώσιμη κατάσταση
δ. Η
φροντίδα για όλες τις απαραίτητες εξουσιοδοτήσεις και άδειες που χρειάζονται
για τις δραστηριότητες που θα διεξαχθούν
ε. Η
διευκόλυνση στην πρόσβαση του τεχνικού και επιστημονικού προσωπικού του φορέα STICHTING, όπως και των εθελοντών που
θα διεξαγάγουν όλες τις απαραίτητες ενέργειες για τη διοργάνωση της φύτευσης.
Από
την άλλη, οι υποχρεώσεις του φορέα STICHTING είναι:
α. Να
παρέχει στον Δήμο τα δέντρα και θάμνους που
απαιτούνται για τη φύτευση, διατηρώντας όμως το δικαίωμα
να καθυστερήσει την παροχή αυτή εάν ο αντίστοιχος χορηγός καθυστερήσει και
αυτός με τη σειρά του για διάφορους λόγους (!!!)
β. Να επιβλέπει (προσωπικά ή εξ αποστάσεως) τις δραστηριότητες φύτευσης και
τους εθελοντές που συμμετέχουν στη διοργάνωση,
γ. Να παρέχει διαρκή υποστήριξη και τεχνική συμβουλευτική για τη φύτευση, να
προσφέρει κάθε είδους επεξηγήσεις (τεχνικές, οικονομικές, εμπορικές, νομικές,
κ.λπ.).
Βλέπουμε
δηλαδή ότι ενώ ο Δήμος αναλαμβάνει
όλο το έργο της προετοιμασίας του εδάφους, της προστασίας, της λίπανσης και του
ποτίσματος των μικρών δενδρυλλίων, της έκδοσης των απαιτούμενων εξουσιοδοτήσεων
και αδειών και της πρόσβασης προσωπικού και εθελοντών στον χώρο της αναδάσωσης,
ο φορέας STICHTING αναλαμβάνει
μονάχα την επίβλεψη (ακόμη και εξ αποστάσεως), τεχνική και συμβουλευτική
υποστήριξη και παροχή δενδρυλλίων (όταν μπορέσει ο χορηγός).
Το
σημαντικότερο όμως απ’ όλα είναι ότι ο «μη
κερδοσκοπικός» φορέας STICHTING
ζητά
την
μεταβίβαση προς αυτόν: «όλων των δικαιωμάτων από την πιθανή δέσμευση άνθρακα ως αποτέλεσμα των δέντρων που
φυτεύτηκαν».
Τι ακριβώς σημαίνει αυτό;
Η Κομισιόν, στο όνομα μιας κάλπικης
προστασίας του περιβάλλοντος, αντί να υποχρεώνει τις ρυπογόνες βιομηχανίες να
μειώνουν την εκπομπή ρύπων, την εμπορευματοποιεί τελικά, δίνοντάς τες το
δικαίωμα να αγοράζουν μεγαλύτερα «δικαιώματα
εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα» από άλλες πηγές που υπάρχουν «πλεονάζουσες μονάδες» (από άλλες
βιομηχανίες που τις “περισσεύουν” μονάδες, από αναδασώσεις, κλπ.)
Τέτοιες βιομηχανίες που ενδιαφέρονται για
την αγοραπωλησία «δικαιωμάτων εκπομπών άνθρακα» είναι τσιμεντοβιομηχανίες,
κεραμοποιίες, ασβεστοποιίες και γενικά επιχειρήσεις παραγωγής ενέργειας από
καύση υλικών.
Αυτό το «δικαίωμα» - δικαίωμα μόλυνσης δηλαδή – έχει εμπορευματοποιηθεί και η τιμή ανά
τόνο διοξειδίου του άνθρακα αποτελεί πια χρηματιστηριακή τιμή,
ανεβοκατεβαίνοντας ανάλογα με τις ανάγκες των κεφαλαιοκρατών (να μολύνουν
περισσότερο ή λιγότερο το περιβάλλον), ανάλογα με την προσφορά και τη ζήτηση.
Τόσο
οικολογικά δηλαδή!!!
Αν το συνδυάσει κανείς με την παρουσία της
τσιμεντοβιομηχανίας ΤΙΤΑΝ, που χρησιμοποιεί την καρκινογόνα καύση των
απορριμμάτων, αλλά και με την κατάπτυστη απόφαση της Μητροπολιτικής Επιτροπής
Θεσσαλονίκης να γνωμοδοτήσει θετικά την αδειοδότηση λειτουργίας μονάδας θερμικής
επεξεργασίας (καύσης) υγειονομικών αποβλήτων στην Σίνδο, καταλαβαίνει ότι η
πώληση των δικαιωμάτων διοξειδίου του άνθρακα, που θα προκύψουν ως αποτέλεσμα
της φύτευσης των δέντρων, θα δώσουν αρκετά λεφτά στον κατά τα άλλα «μη
κερδοσκοπικό - φιλοπεριβαλλοντικό φορέα».
Από τη μια δηλαδή θα φυτεύουν δέντρα, με
επιδοτήσεις από ευρωπαϊκά προγράμματα (χρήματα προερχόμενα από τη βαριά
φορολόγηση του λαού) και από την άλλη θα πουλούν σε ρυπογόνες βιομηχανίες το «δικαίωμα
της μόλυνσης»!!!
Οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής
Συσπείρωσης», αναδεικνύοντας το κάλπικο ενδιαφέρον Ευρωπαϊκής Ένωσης, των δήθεν
«μη κερδοσκοπικών-φιλοπεριβαλλοντικών φορέων» αλλά και της διοίκησης του δήμου
πρότειναν να απαλειφθεί η παράγραφος για τα «δικαιώματα δέσμευσης του άνθρακα»
ώστε κανείς να μην μπορεί να πουλήσει στην ουσία δικαιώματα παραπέρα μόλυνσης.
Διοίκηση του δήμου και ο «μη
κερδοσκοπικός - φιλοπεριβαλλοντικός φορέας» αρνήθηκαν την πρόταση της
«Λαϊκής Συσπείρωσης», αποδεικνύοντας στην πράξη ότι ο πραγματικός σκοπός τους
είναι η εξυπηρέτηση των ρυπογόνων βιομηχανιών και όχι η προστασία του
περιβάλλοντος.
Για να δώσει μάλιστα εξήγηση στην στάση του
αυτή, ο κ. Δήμαρχος, ισχυρίστηκε πως αν δεν πουλήσουμε εμείς αυτά τα “δικαιώματα”
τότε οι ρυπογόνες επιχειρήσεις θα τα αγοράσουν από Σκόπια, Βουλγαρία ή Σερβία.
Επομένως ας τους προλάβουμε πρώτοι!
Ψηφίζοντας την επαίσχυντη αυτή συμφωνία
ανέφεραν στο τέλος – εντελώς υποκριτικά και περιπαίζοντας κυριολεκτικά τους
δημότες – πως πριν υπογράψουν θα «διερευνήσουν αν μπορεί να αφαιρεθεί αυτός ο
όρος», όταν πολύ καλά ξέρουν (οι ίδιοι το παραδέχτηκαν στην συζήτηση
που έγινε) πως κάτι τέτοιο ούτε ο φορέας ούτε τα δήθεν φιλοπεριβαλλοντικά ευρωπαϊκά
προγράμματα θα το δεχτούν.
Να απομακρυνθούν οι στοίβες κομμένων ξερών κλαδιών, που υπάρχουν σε διάφορα σημεία του δήμου, όπως και να κοπούν τα ξερά χόρτα, που αποτελούν επικίνδυνες εστίες πυρκαγιάς, απαίτησαν με την τοποθέτησή τους στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Η διοίκηση δεσμεύτηκε πως θα προχωρήσει άμεσα στην απομάκρυνση κλαδιών και στην κοπή των ξερών χόρτων.
Να απομακρυνθούν αμέσως οι λόφοι αλατιού που είναι στοιβαγμένοι δίπλα στο ρέμα (οδός Μ. Ασίας – Πεύκα), απαίτησαν οι σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης.
Η ίδια η διοίκηση – με το σχέδιο αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών με την ονομασία «ΒΟΡΕΑΣ» – επισημαίνει τον κίνδυνο που υπάρχει από την μη απομάκρυνση του αλατιού γιατί: «ενδέχεται να έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον (μόλυνση των υδατορεμάτων και των υπογείων υδάτων, κλπ.)».
Παρόλα αυτά έχουμε Ιούνιο και οι λόφοι αλατιού βρίσκονται ακόμη εκτεθειμένοι στην βροχή, με τα όποια αρνητικά αποτελέσματα.
