Πάνω από ένα χρόνο οι μαθητές των σχολείων του δήμου Νεάπολης - Συκεών στερούνται τα σχολικά γεύματα. Ακόμη μεγαλύτερο διάστημα εργαζόμενοι στερούνται την καθημερινή φιάλη γάλατος που τους αναλογεί.
Το πρόβλημα αυτό δεν είναι καινούριο. Δεν έχει περάσει πολύ καιρός από τότε όπου οι μαθητές του δήμου μας έμειναν χωρίς φαγητό για μια περίοδο που κράτησε πάνω από δύο σχολικά έτη.
Η δικαιολογία που δίνει η διοίκηση του δήμου και η κυβέρνηση είναι ότι άλλοτε φταίνε οι «δικαστικές εκκρεμότητες» μεταξύ των επιχειρηματιών σίτισης (ποιος θα πάρει το κομμάτι της πίτας των κερδών) και άλλοτε πως«δεν ανανεώθηκαν έγκαιρα οι υπάρχουσες συμβάσεις».
Γι’ αυτό το λόγο μαθητές και εργαζόμενοι μένουν νηστικοί!
Με απόλυτο κυνισμό αντιμετωπίζει το
πρόβλημα η διοίκηση του κ. Δανιηλίδη: «Οι εργαζόμενοι θα λάβουν – μετά από
κάποια χρόνια – την αποζημίωση για την αξία του γάλατος»!
Και μέχρι τότε; Το γεγονός ότι δεν θα πίνουν το καθημερινό γάλα, που πρέπει και δικαιούνται, δεν επιβαρύνει την υγεία τους;
Και με τους μαθητές τι γίνεται; Θα πρέπει και αυτοί να περιμένουν νηστικοί κάνα δυο χρόνια για να «αποζημιωθούν» μετά;
Σε μια περίοδο φτώχειας και ανέχειας για τη λαϊκή οικογένεια, το αστικό κράτος – που οι μηχανισμοί του κινούνται ταχύτατα όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν συμφέροντα πολυεθνικών ομίλων – αφήνει για μια ακόμη φορά τους μικρούς μαθητές χωρίς, το απαραίτητο γι’ αυτούς, σχολικό γεύμα και τους εργαζόμενους χωρίς γάλα.
Αντί να υπάρξουν κρατικές δομές που να φροντίζουν για την απρόσκοπτη παροχή ποιοτικού συσσιτίου, σε όλους τους μαθητές, παραχωρούν και αυτή ακόμη την υπηρεσία της σωστής διατροφής των παιδιών μας σε ιδιωτικές εταιρείες.
Στην προσπάθειά τους οι επιχειρηματίες αυτοί να κερδίσουν τους διαγωνισμούς και να πάρουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας των κερδών, δεν διστάζουν να βάζουν νομικά εμπόδια στους ανταγωνιστές τους με δικαστικά μέσα και αγωγές.
Αποτέλεσμα τα παιδιά του λαού – και οι εργαζόμενοι γονείς τους – να μένουν χωρίς φαγητό!!!
Είναι καιρός πια ο λαός να βγάλει τα συμπεράσματά του.
Είτε με ΣΥΡΙΖΑ, είτε με ΝΔ (είτε με οποιαδήποτε άλλη μορφή αστικής διακυβέρνησης) οι νόμοι που στηρίζουν τα κέρδη των επιχειρηματιών βρίσκονται πιο πάνω από τις ανάγκες σίτισης αλλά και της ίδιας της ζωής των εργαζομένων και των οικογενειών τους.
Ο
Μπρεχτ το έλεγε αλλιώς:
Αυτοί που βρίσκονται ψηλά
θεωρούνε ταπεινό να μιλάς για το φαΐ.
Ο λόγος; έχουνε κιόλας φάει.
Αυτοί που αρπάνε το φαΐ απ’ το τραπέζι,
Αυτοί που παίρνουν όλα τα δοσίματα
ζητάν θυσίες.
Αν δε νοιαστούν οι ταπεινοί
γι' αυτό που είναι ταπεινό
ποτέ δεν θα υψωθούν.
Όλοι στην Πανελλαδική
Απεργιακή συγκέντρωση της 9ης Νοέμβρη, άγαλμα Βενιζέλου 10:30
Καμιά αναμονή – Καμιά
«προσαρμογή» στην ακρίβεια και στην ενεργειακή φτώχεια.