Τον βαθιά αντιδραστικό χαρακτήρα του
προϋπολογισμού, ανέδειξαν οι δημοτικοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης», στη
συνεδρίαση – μέσω τηλεδιάσκεψης – του δημοτικού συμβουλίου.
Ξετινάζοντας κυριολεκτικά τον προϋπολογισμό
που έφερε η διοίκηση και παρουσιάζοντας στοιχεία, ακόμη και σε βάθος δεκαετίας
σε κάποιους κωδικούς, απέδειξαν με σχολαστικότητα:
1. Την συμβολή αυτών των προϋπολογισμών στην παραπέρα φτωχοποίηση και
εξαθλίωση των λαϊκών νοικοκυριών του δήμου
2. Τα νήματα που τον συνδέουν με τις γενικότερες αντιλαϊκές πολιτικές της
ΕΕ και των αστικών κομμάτων (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τα στηρίγματά τους
ΔΗΜΑΡ, ΑΝΕΛ, κλπ) που κυβέρνησαν τη χώρα όλα αυτά τα χρόνια.
Να τι δείχνουν τα στοιχεία αυτά:
Α) Ξεκινώντας από τα ΕΣΟΔΑ και
ειδικότερα από αυτά που προέρχονται από την κρατική ενίσχυση (εκφράζονται με
τον κωδικό 06.00.06 ως ΚΑΠ – Πίνακας 1)
φαίνεται καθαρά – με εξαίρεση μιας μόνο χρονιάς – η συνεχή μείωση τους.
Το 2010 – αμέσως πριν την εφαρμογή του
«Καλλικράτη» – και υπολογίζοντας τις ΚΑΠ των τεσσάρων ξεχωριστών τότε Δήμων
(Συκιές, Νεάπολη, Πεύκα και Αγ. Παύλο), το σύνολο των εσόδων από τις κρατικές
ενισχύσεις ήταν 21.812.397 ευρώ, για
να οδηγηθούν το 2021 στα 9.431.404 ευρώ, δηλαδή μια μείωση της τάξης του 57%.
Όπως φαίνεται και από τη μεσαία στήλη του Πίνακα 1, το συνολικό ποσό
χρημάτων που χάθηκαν από το Δήμο μας, στη διάρκεια αυτής της δεκαετίας, είναι
περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ.
Τα ίδια
περίπου συμβαίνουν και στο κονδύλι των έκτακτων
εσόδων. Αν δούμε τον κωδικό που αφορά τις «έκτακτες επιχορηγήσεις για επενδύσεις» (κωδικός 06.00.13 – Πίνακας 2) – όπου περιέχονται όλα τα Ευρωπαϊκά
και άλλα χρηματοδοτούμενα προγράμματα, όπως: ΕΣΠΑ, ΠΔΕ, ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ, κλπ.
–παρατηρούμε παρόμοια φθίνουσα πορεία, με σημαντικές βέβαια διαφοροποιήσεις από
χρονιά σε χρονιά, πράγμα που είναι φυσικό αφού τα προγράμματα αυτά ούτε σίγουρα
είναι, ούτε βεβαιώνουν το ποσό που θα εκταμιευτεί τελικά (πράγμα που δεν ισχύει
στις ΚΑΠ).
Όπως φαίνεται στη μεσαία στήλη του Πίνακα 2, τα χρήματα που χάθηκαν
από τις «έκτακτες επιχορηγήσεις» για όλη τη δεκαετία είναι της τάξης των 60 εκατ. ευρώ.
Β) Όσο αφορά τα «δημοτικά χαράτσια» που πληρώνει η λαϊκή οικογένεια –
πέρα από την κρατική αφαίμαξη μέσω ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ, φόρου εισοδήματος και δεκάδων
άλλων εισφορών – αυτά περιλαμβάνονται μέσα σε τρεις κωδικούς:
·
06.00.03 Ανταποδοτικά τέλη καθαριότητας και
ηλεκτροφωτισμού
·
06.00.04 Έσοδα από λοιπά τέλη, δικαιώματα και
παροχή υπηρεσιών
·
06.00.05 Δημοτικοί φόροι
Ο Πίνακας 3, δείχνει πολύ
παραστατικά την εξέλιξη αυτών των κωδικών τις τελευταίες πέντε χρονιές.
Στα ανταποδοτικά τέλη (06.00.03) βλέπουμε πως παρά τη μικρή μείωση του συντελεστή που
έγινε πριν από λίγα χρόνια (και που οφείλονταν στην μεγάλη μείωση του αριθμού
των εργαζομένων στην καθαριότητα αλλά και στη τεράστια μείωση του μισθού τους),
τελικά το συνολικό ποσό που εισπράττει ο δήμος για το 2021 είναι αυξημένο κατά 318.000 ευρώ σε σύγκριση με το 2020 και κατά 583.000 ευρώ με το 2019.
Αυτό γίνεται γιατί κυβερνήσεις και τοπικές
διοικήσεις, “αξιοποίησαν” τη νομιμοποίηση των επιπλέον τετραγωνικών των σπιτιών
(αποθήκες, υπόγεια, ημιυπαίθριους, κλπ), βρίσκοντας έναν εύκολο τρόπο αύξησης
των εσόδων τους
Από την άλλη μεριά ο δυνητικός φόρος
ηλεκτροδοτούμενων χώρων (06.00.05)
έχει κι αυτός μια αυξητική πορεία κατά 31% από το 2016.
Γ) Ξεσκαλίζοντας τον κωδικό των εσόδων
06.00.3, που αφορά «χρέη από βεβαιωθέντα έσοδα παρελθόντων
ετών», εκεί υπάρχει μία οφειλή της
τάξης των 1.890.000 ευρώ που χρωστάνε μόλις 10 οφειλέτες.
Ανάμεσά τους ξεχωρίζει η εταιρεία που
εκμεταλλεύεται το γνωστό ξενοδοχείο στην κορυφή του Σεϊχ Σου, με χρέος των 183.000 ευρώ.
Αυτό που πραγματικά «βγάζει μάτι» όμως, και
αφήνει πολλά ερωτηματικά, είναι το χρέος του πρώην νοικάρη του δημοτικού
παρκινγκ κάτω από τον ναό του Αγ. Δημητρίου.
Ο συγκεκριμένος κύριος χρωστάει στα ταμεία
του Δήμου 180.000 ευρώ.
Τα χρέη του όμως πρωτοεμφανίζονται από το
2009.
Παρόλα αυτά η διοίκηση του δήμου επέτρεπε
τον κύριο αυτόν να συνεχίζει την εκμετάλλευση του παρκινγκ όλο το 2010, όλο το
2011 όπως και το 2012 (!!!), συνεχίζοντας όχι μόνο να μην πληρώνει το
οφειλόμενο νοίκι αλλά να αφήνει απλήρωτους και τους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΕΥΑΘ,
ΤΑΠ, Δημοτικά τέλη, κλπ.
Σήμερα η διοίκηση του δήμου δε λέει
κουβέντα γι αυτές τις υπέρογκες οφειλές ενώ την ίδια στιγμή δεν διστάζει να
απειλεί με κατασχέσεις και πλειστηριασμούς μικροοφειλέτες ακόμη και των 500
ευρώ.
Τι δείχνουν τα στοιχεία μέχρι τώρα;
Όλα αυτά τα χρόνια – και σαν αποτέλεσμα των
αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων του «Καλλικράτη» και του «Κλεισθένη», που ψήφισαν
οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ και που στηρίχτηκαν από τα
κομματικά τους στελέχη στην τοπική διοίκηση – οι κρατικές ενισχύσεις που
δίνονται προς τους δήμους μειώθηκαν πάνω από το μισό (μείωση ΚΑΠ στον δήμο μας
57%) ενώ ταυτόχρονα αυξάνονται οι δημοτικοί φόροι και τα τέλη.
Αυτό βέβαια, εκτός από την επιπλέον
φορολόγηση των λαϊκών νοικοκυριών, έχει σαν αποτέλεσμα και τη μη υλοποίηση
αναγκαίων έργων που είναι απαραίτητα για την αντιμετώπιση οξυμένων λαϊκών
προβλημάτων, όπως είναι η σοβαρή έλλειψη σύγχρονων σχολικών μονάδων, χώρων
πολιτισμού και αθλητισμού, μέτρων πυροπροστασίας και αντιπλημμυρικής θωράκισης
και πολλά άλλα.
Δ) Η εξέταση των κωδικών που αφορούν την υλοποίηση τεχνικών έργων,
επιβεβαιώνει την παραπάνω άποψη.
Στον Πίνακα 4, φαίνονται καθαρά τα
πραγματικά ποσά υλοποίησης των έργων (κωδικοί
02.30.73 και 02.64.73) για κάθε χρόνο, όπως και το ποσοστό υλοποίησης του
τεχνικού προγράμματος.
Παρά λοιπόν τους υπεροπτικούς κομπασμούς
της διοίκησης του δήμου και τα αυτοσυχαρίκια που δίνουν στον εαυτό τους κάθε
λίγο και λιγάκι, τα στοιχεία, από τους δικούς τους προϋπολογισμούς, διαψεύδουν
παταγωδώς τα δήθεν επιτεύγματά τους.
Το τεχνικό πρόγραμμα που οι ίδιοι ψηφίζουν
κάθε χρόνο – και που υπολείπεται κατά πολύ των πραγματικών αναγκών του λαού – υλοποιείται σε ποσοστό από 5 έως 15% το
πολύ!
Όμως η ανάγνωση του συγκεκριμένου πίνακα,
αναδεικνύει και ένα ακόμη στοιχείο.
Το 2012
ο προϋπολογισμός του δήμου ξεκίναγε με ένα κονδύλι τεχνικών έργων της τάξης των
42.699.738 ευρώ καταλήγοντας το 2021, στη δική τους πρόταση των μόλις 11.129.085 ευρώ.
Σε
απόλυτες τιμές η μείωση φτάνει στο ποσό των 31,5 εκατομμυρίων ευρώ και σε
ποσοστό αποτελεί μείωση κατά 74%
Αυτό
κι αν δεν αποτελεί “επίτευγμα” !!!
Να λοιπόν οι αιτίες που πολλά νηπιαγωγεία
λειτουργούν ακόμα σε νοικιασμένα μαγαζιά, χωρίς αυλή και σε εντελώς
ακατάλληλους χώρους, να γιατί στοιβάζονται οι μαθητές σε 25άρια (και παραπάνω
πολλές φορές) τμήματα, να γιατί χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα σαν σχολεία,
κτήρια του πιο προηγούμενου αιώνα.
Ε) Την ίδια χρονική περίοδο, που εξετάζουμε αυτούς τους προϋπολογισμούς, οι
λαϊκές οικογένειες ανέβαιναν έναν Γολγοθά φτώχιας και δυστυχίας.
Η ανεργία εκτινάσσονταν στα ύψη, οι μισθοί
και τα μεροκάματα (όταν βρίσκονταν κάποια δουλειά) ήταν – και συνεχίζουν να είναι
– της πείνας.
Όλες διαχρονικά οι κυβερνήσεις, με τους
αντεργατικούς νόμους που ψήφιζαν, άναψαν το πράσινο φως στους εργοδότες,
επιτρέποντάς τους να καταπατούν ένα προς ένα κάθε εργασιακό δικαίωμα. Εργασία
λάστιχο, κάποτε με λίγες ημέρες το μήνα ή λίγες ώρες την ημέρα και όποτε τους
χρειάζονταν με συνεχόμενα 10ωρα και 12ωρα, χωρίς υπερωρίες και τις περισσότερες
φορές με απλήρωτη εργασία.
Στο δήμο μας, δυστυχώς, υπάρχουν αρκετά
παραδείγματα υποσιτισμένων παιδιών, νοικοκυριών με κομμένο το ρεύμα, λαϊκών σπιτιών
που παραμένουν παγωμένα το χειμώνα γιατί δεν υπάρχουν χρήματα να τα θερμάνουν.
Η διοίκηση του δήμου αρνιόταν επίμονα όμως
να εκταμιεύσει και το παραμικρό κονδύλι για να διαθέσει έστω και ένα σάντουιτς
στους μαθητές των σχολείων.
Αρνιέται, ακόμη και σήμερα, να απαλλάξει
από δημοτικά τέλη και φόρους άνεργες και άπορες οικογένειες.
Με το σταγονόμετρο εκταμιεύονται χρήματα
για το κοινωνικό παντοπωλείο και φαρμακείο, προσβλέποντας μονάχα στην
εθελοντική συνεισφορά και αλληλεγγύη (καλεί δηλαδή τον φτωχό να βοηθήσει τον
εξαθλιωμένο).
Να τι δείχνουν τα στοιχεία των προϋπολογισμών
τους:
·
Για το κοινωνικό παντοπωλείο, μια ολόκληρη τριετία (2016-2018), δεν
εκταμίευσαν ούτε ένα ευρώ, αφήνοντας το να λειτουργεί μονάχα με τις λιγοστές
χορηγίες και την εθελοντική προσφορά των πολιτών. Το 2019 και 2020 εκταμίευσαν
ψίχουλα της τάξης των μόλις 18 χιλιάδων ευρώ (κωδ. 02.15.6699.01).
·
Για το κοινωνικό φαρμακείο, μία ακόμα χειρότερη εικόνα. Στην πενταετία από
2016-2020, μόνο το 2019 εκταμίευσαν ψίχουλα των 12 χιλιάδων ευρώ, ενώ για όλες
τις υπόλοιπες χρονιές ένα μεγάλο μηδέν (κωδ. 02.15.6631.02).
·
Χρηματική βοήθεια σε άπορους. Ενώ ο νόμος τους
δίνει το δικαίωμα να διαθέτουν το 1,5% των τακτικών εσόδων του δήμου σε
οικονομικά αδύνατους, καθώς και σε πολύτεκνους κατοίκους, η διοίκηση περιμένει
να τους δει να σέρνονται πρώτα στο πάτωμα από την πείνα, για να εκταμιεύσει και
να προσφέρει … «μισό κουλούρι».
Για να γίνει πιο
κατανοητή η “γαλαντόμα” προσφορά της να πούμε πως αυτό το 1,5% αντιστοιχεί
περίπου στις 300.000 ευρώ τον χρόνο όταν η μέση ετήσια «προσφορά» της δεν
ξεπερνάει τις 6.000 ευρώ για όλη την τελευταία πενταετία (κωδ 02.00.6733.01).
·
Αρκετές γειτονιές του δήμου έχουν
γεμίσει με τρωκτικά και ακαθαρσίες
αλλά οι κωδικοί της απεντόμωσης, της μυοκτονίας και της απολύμανσης, παραμένουν
ανέπαφοι όλα αυτά τα χρόνια (κωδ 02.20.6279.01).
·
Τι κι αν οι δρόμοι μετατρέπονται σε ποτάμια τις ώρες έντονης βροχόπτωσης. Τι
κι αν κινδύνεψε η ζωή κατοίκων που παρασύρθηκαν από τα όμβρια ύδατα. Ο κωδικός που αφορά τον καθαρισμό των φρεατίων παραμένει
σχεδόν μηδενικός (εκταμίευσαν μόλις 7000 ευρώ για όλη την πενταετία). (κωδ 02.25.6275).
·
Κανένα αντιπλημμυρικό έργο δεν υπάρχει για
υλοποίηση, σε κανέναν προϋπολογισμό όλης της προηγούμενης δεκαετίας. Το κονδύλι
για έργα προστασίας στα «βράχια της Ευαγγελίστριας», παραμένει, επίσης για μια
δεκαετία, κοροϊδευτικά σταθερό στα 1000 ευρώ, και βέβαια μόνο από τύχη δεν
έχουμε θρηνήσει θύματα.
·
Για την πυροπροστασία, η ιστορία θα ήταν για
γέλια, αν δεν ήταν τόσο σοβαρή. Κάθε χρόνο μπαίνει στον προϋπολογισμό του
δήμου, από τους εθνικούς πόρους, ένα κονδύλι των 57.800 ευρώ, χαρακτηρισμένο
ειδικά γι αυτό το σκοπό. Παρά το γεγονός ότι το κονδύλι αυτό είναι πολύ μικρό
και θα χρειαζόταν να συμπληρώσει και ο δήμος, από το αποθεματικό του, για έργα
πυροπροστασίας, τελικά ούτε και αυτό το ελάχιστο ποσό δεν ξοδεύεται, με
αποτέλεσμα να μένουν αχρησιμοποίητα και αυτά τα λίγα χρήματα (κωδ 02.30.7425.01).
·
Όλα αυτά τα χρόνια ερασιτεχνικοί αθλητικοί και πολιτιστικοί
σύλλογοι του δήμου αφέθηκαν αβοήθητοι, χωρίς να τους έχει δοθεί η παραμικρή
χρηματοδότηση. Αντίθετα καλούνται να πληρώνουν ένα σεβαστό ποσό για τη χρήση
αιθουσών, όταν τις χρειάζονται για τις εκδηλώσεις τους.
·
Σημαντικά κτήρια-ιστορικά μνημεία (πύργος
Δελασάλ και βυζαντινοί νερόμυλοι στα Πεύκα, κατοικία Παπαϊωάννου στον Αγ.
Παύλο), αφήνονται να ρημάζουν, χωρίς να υπάρχει καμιά πρόνοια και κανένα
κονδύλι στους προϋπολογισμούς για τη συντήρηση και την αξιοποίησή τους.
·
Δεν παραλείπουν τέλος, να δίνουν
προς εκμετάλλευση σε ιδιώτη το παραλιακό
οικόπεδο στην Ποτίδαια Χαλκιδικής, που ενώ θα μπορούσε να ξαναλειτουργήσει
σαν χώρος κατασκήνωσης, προς όφελος των λαϊκών οικογενειών, αυτοί προτιμούν να
υπηρετούν τα συμφέροντα των επιχειρηματιών.
Τελειώνοντας, αξίζει να αναφερθούμε στις
σημαντικές αλλαγές που έγιναν όλα αυτά τα χρόνια στους εργαζόμενους του δήμου,
που και αυτό – μαζί με όλα τα παραπάνω – αποδείχνει την αντιλαϊκή πολιτική που
ακολούθησαν όλα αυτά τα χρόνια, τόσο οι κυβερνήσεις της χώρας μας, άλλο τόσο
όμως και η διοίκηση του δήμου.
Αρχές του 2011 ο τότε ενιαίος δήμος
απασχολούσε 401 εργαζόμενους με
σταθερή και μόνιμη εργασία (Μόνιμοι: 227 - Ι.Δ. Αορίστου χρόνου: 174) και μόλις
23 εργαζόμενους με 8μηνες συμβάσεις.
Σήμερα οι εργαζόμενοι με μόνιμη και σταθερή
σχέση εργασίας μειώθηκαν στους 245
(Μόνιμοι: 142 - Ι.Δ. Αορίστου χρόνου: 103), και οι εργαζόμενοι με διάφορες
συμβάσεις (8μηνες ή 10μηνες) 108.
Με άλλα λόγια, όχι μονάχα μειώθηκε ο
συνολικός αριθμός των εργαζομένων κατά 71
θέσεις εργασίας, αλλά και οι μόνιμες θέσεις μετατράπηκαν σε συμβάσεις
κάποιων λίγων μηνών με δραματικό βέβαια αποτέλεσμα στη ζωή των εργαζομένων.
Όσο για τους εργαζόμενους στη δημοτική
επιχείρηση ΚΕΥΝΣ, εκεί το σύνολο σχεδόν των εργαζομένων (που αριθμεί
περισσότερους από ότι ο δήμος) είναι συμβασιούχοι ορισμένου χρόνου.
Κάθε μέρα που περνάει γίνεται
ολοένα και πιο καθαρό, σε κάθε εργαζόμενο, σε κάθε άνεργο, σε κάθε
μικροεπαγγελματία ή αυτοαπασχολούμενο, σε κάθε νέο ή συνταξιούχο, σε κάθε λαϊκό
νοικοκυριό, πως όσο θα έχουν στα χέρια τους την εξουσία οι εκμεταλλευτές του
λαού και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, η ζωή του λαού ολοένα και θα
χειροτερεύει.
Μόνη λύση είναι οι εργαζόμενοι να συνειδητοποιήσουν τη δύναμή τους και
ενωμένα και αγωνιστικά να ανατρέψουν τη σημερινή κατάσταση, παίρνοντας οι ίδιοι
την εξουσία στα χέρια τους.