Προγράμματα ΕΣΠΑ. «Δούρειος Ίππος» για αφαίρεση δικαιωμάτων.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως τα χρήματα που δίνονται μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά χρήματα που πάρθηκαν και αυτά από τις τσέπες των εργαζομένων.

Για να δούμε, όμως, πού πάνε αυτά τα χρήματα...

Πηγαίνουν για τους εργαζόμενους, για τις λαϊκές ανάγκες;

Πόσα από αυτά τα χρήματα πηγαίνουν στους ανέργους;

Εδώ έχουμε 1,5 εκατομμύριο ανέργους. Πού πηγαίνουν; 

Πηγαίνουν στοχευμένα για την ενίσχυση της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, για να ανοίξουν καινούρια πεδία κερδοφορίας για τους μεγάλους επιχειρηματίες σε νέους τομείς όπως είναι ο τομέας της Υγείας, όπως είναι ο τομέας της Παιδείας, όπως είναι ο τομέας της Ενέργειας, αλλά και πολύ περισσότερο για να αλλάξουν και να καταστρέψουν -ας το πούμε έτσι- δικαιώματα που γνώριζαν οι εργαζόμενοι τα προηγούμενα χρόνια.

Δηλαδή, χρήματα ρίχνονται για να λειτουργήσουν σαν «Δούρειος Ίππος», για να αφαιρεθούν όλες αυτές οι κατακτήσεις.

Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, επειδή αναφερθήκαμε στην ανεργία, είναι ακριβώς τα προγράμματα της ΕΕ για την ανεργία, αυτό που λένε «ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης».

Ας πάρουμε τα τελευταία που γνωρίσαμε – γιατί αυτά βρίσκονται σε εξέλιξη – τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας. Αυτά τα Ευρωπαϊκά προγράμματα, τα διαχειρίζονταν ΜΚΟ, με κατεύθυνση βέβαια της ΕΕ.

Τι μισθό δίνανε για τους άνεργους; 625 ευρώ, όταν ο βασικός μισθός ήταν στα 751.

Δηλαδή έδιναν κάτω ακόμα και από τα ψίχουλα του βασικού μισθού.

Πώς λειτούργησε αυτό; Σήμερα ο βασικός μισθός είναι στα 586.

Τα καινούρια προγράμματα που υπάρχουν δίνουν τώρα 490 ευρώ, και ταυτόχρονα τι κάνουν; 

Αφαιρούν οποιοδήποτε δικαίωμα υπήρχε στους χώρους όπου απασχολήθηκαν αυτοί οι εργαζόμενοι. Για πάρτε, για παράδειγμα, τους δημόσιους υπαλλήλους που υποτίθεται ότι είναι υπεράριθμοι, υποτίθεται κάθονται, είναι ο ένας πάνω στον άλλον κ.τ.λ. Εκεί που απολύονται δημόσιοι υπάλληλοι, στις ίδιες ακριβώς υπηρεσίες, προσλαμβάνονται νέοι εργαζόμενοι με πεντάμηνα προγράμματα απασχόλησης, χωρίς όμως δικαιώματα και με άθλιους μισθούς. Το ίδιο συμβαίνει και σε διάφορους τομείς εργασίας (καθαριότητα, πράσινο, κλπ) των Δήμων.

Αυτά τα προγράμματα αξιοποίησε και η διοίκηση του δήμου μας για να ξεριζώσει το δικαίωμα των εργαζομένων στην σταθερή και μόνιμη εργασία. Σήμερα έχει πια ελάχιστους μόνιμους εργαζόμενους στους τομείς της καθαριότητας και του πρασίνου χρησιμοποιώντας στη θέση τους, εργαζόμενους με 5μηνες συμβάσεις, με εξαθλιωμένους μισθούς και χωρίς εργασιακά δικαιώματα. 

Το σωματείο των εργαζομένων μάλιστα, έχει καταγγείλει την διοίκηση του δήμου πως χρησιμοποιεί παράνομα αυτούς τους εργαζόμενους σε βαριές και ανθυγιεινές εργασίες. 

Το ίδιο συμβαίνει και στον ιδιωτικό τομέα. Εκεί που υπήρχαν εργαζόμενοι που αμείβονταν με βάση τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας σήμερα απασχολούνται εργαζόμενοι που παίρνουν πολύ πιο κάτω ακόμα και από αυτά τα ψίχουλα των 586 ευρώ.

Με άλλα λόγια το πρόγραμμα ΕΣΠΑ λειτούργησε σαν «Δούρειος Ίππος» για την κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων, για την κατάργηση των ωραρίων, για την ανατροπή συνολικά των εργασιακών σχέσεων.

Τέτοια παραδείγματα μπορούμε να δούμε και σε αυτά που εφαρμόστηκαν στο χώρο της Υγείας - Πρόνοιας. Δηλαδή, τα προγράμματα που ξεφύτρωσαν για την φροντίδα των ηλικιωμένων, για την παρέμβαση στο ζήτημα της καταπολέμησης των ναρκωτικών και τις θεραπευτικές κοινότητες. Σε αυτές τις κρατικές δομές που έπρεπε να λειτουργούν χρηματοδοτούμενες από τον κρατικό προϋπολογισμό, με έμπειρο επιστημονικό και εργατικό δυναμικό που να παρέχει ποιοτική και δωρεάν περίθαλψη, αυτά τα προγράμματα βοήθησαν στο στήσιμο ιδιωτικών επιχειρήσεων που χρηματοδοτούνταν από την ΕΕ.

Το ίδιο γίνεται και στους παιδικούς σταθμούς. Λειτουργούσαν παιδικοί σταθμοί όπου οι εργαζόμενοι είχαν σταθερή σχέση εργασίας, πήγαινε ο κόσμος τα παιδιά του χωρίς να πληρώνει, βέβαια ήταν λίγοι, έπρεπε να γίνουν περισσότεροι κ.τ.λ. Σήμερα, ελάχιστοι εργαζόμενοι έχουν απομείνει στους δημοτικούς παιδικούς σταθμούς με σταθερή σχέση εργασίας ενώ σταδιακά μειώνουν τις επιδοτούμενες θέσεις των παιδιών όπως και το ποσό της επιδότησης. Αποτέλεσμα είναι πως όσες οικογένειες δεν πληρούν τα κριτήρια των επιδοτούμενων προγραμμάτων (και είναι αρκετές) ή όσες δεν «χωρέσουν», αναγκάζονται να πληρώσουν δυσβάστακτα τροφεία. Ταυτόχρονα βέβαια με την μείωση των επιδοτήσεων έχουμε σαν αποτέλεσμα και την μείωση της ποιότητας των χορηγούμενων υπηρεσιών. Δεν είναι τυχαίο πως οι εργαζόμενες στους παιδικούς-βρεφικούς σταθμούς αρκετές φορές κατήγγειλαν την κακή ποιότητα των τροφίμων, ενώ υπήρξε και περίπτωση κάποιων σκουληκιασμένων παρτίδων. 

Στους δε εργαζόμενους που σκοπεύουν να απολύσουν στο επόμενο διάστημα τι τους λένε;

Να φτιάξουν Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση. Αυτό προωθεί η ΕΕ, δήθεν σαν μέτρο αντιμετώπισης της ανεργίας, αυτό προωθεί η Περιφέρεια, αυτό εφαρμόζουν και οι Δήμοι.

Πλήρη ιδιωτικοποίηση δηλαδή και αυτών των τομέων με την ταυτόχρονη εξαπάτηση των εργαζομένων πως μπορούν να γίνουν “επιχειρηματίες”.