Τα «πανηγύρια» και οι «αγαθές προθέσεις»

Με πανηγυρικούς τόνους, η διοικούσα παράταξη του κ. Δανιηλίδη, ανακοίνωσε προχθές (25/6/20) «την απαλλαγή του δημάρχου Σίμου Δανιηλίδη και του προέδρου του Δημοτικού Κέντρου Κοινωνικής Προστασίας και Αλληλεγγύης (ΔΚΚΠΑ) Αρίστο Γαλανό, για απάτη σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατ’ εξακολούθηση».

Την ανακοίνωση συνόδευαν πομπώδης εκφράσεις, όπως: «Νέα πανηγυρική ομόφωνη απαλλακτική απόφαση», «στο κενό η μία μετά την άλλη πέφτουν οι καταγγελίες», «έλαμψε για μια φορά ακόμη η αλήθεια», κλπ.

Παρόμοιες επίσης πομπώδεις εκφράσεις χρησιμοποιήθηκαν στην ανακοίνωση της διοίκησης για να καταδικάσουν τους … «καταγγέλλοντες»:

·        «Κάποιοι βρίσκουν τον εύκολο τρόπο της εμπλοκής της Δικαιοσύνης στην προσπάθειά τους να πληγεί ο δήμος Νεάπολης-Συκεών».

·        «Κάποιοι επιλέγουν την ανέξοδη καταγγελία χωρίς στοιχεία και αποδείξεις, μόνο με λόγια και εικασίες, ευελπιστώντας ότι κάποτε η λάσπη μπορεί να πιάσει τόπο».

·        «Έωλες, αβάσιμες και αστήρικτες οι καταγγελίες τους».

Ποιοι ήταν αυτοί όμως που τόσο «έωλα» και «αβάσιμα» εξαπέλυσαν τις «αστήρικτες» καταγγελίες τους;

Ήταν η αξιωματική αντιπολίτευση της περιόδου 2011-2014 (όπως παραδέχονται και οι ίδιοι στην ανακοίνωσή τους).

Παραλείπουν όμως κάποιες … “λεπτομέρειες”:

Αξιωματική αντιπολίτευση εκείνης της περιόδου ήταν η παράταξη «Δυναμική Ενότητα Πολιτών», και αν δεν μας απατά η μνήμη μας ο επικεφαλής της συγκεκριμένης παράταξης, την αμέσως επόμενη τετραετία κατέβηκε με το ψηφοδέλτιο του κ. Δανιηλίδη και κατέχει από τότε μέχρι σήμερα την θέση του αντιδημάρχου οικονομικών του Δήμου!!!

Αυτός λοιπόν που πέταγε τότε τις έωλες, αβάσιμες και αστήρικτες καταγγελίες, ευελπιστώντας πως «κάποτε η λάσπη μπορεί να πιάσει τόπο» (σύμφωνα με την ανακοίνωση της διοίκησης), ανταμείφτηκε τελικά με το αξίωμα του αντιδημάρχου οικονομικών!!!

Είναι άξιοι θαυμασμού λοιπόν οι πανηγυρισμοί της διοίκησης του κ. Δανιηλίδη και μπορούν να νιώθουν πραγματικά δικαιωμένοι.

Εκείνο που (δεν) εντυπωσιάζει όμως, είναι η άμεση ανταπόκριση της ΣΥΡΙΖΑίικης «αντιπολίτευσης» του κ. Ωραιόπουλου.

Αφού δηλώνουν – όλοι μαζί οι δημοτικοί τους σύμβουλοι – την χαρά τους για την απαλλακτική δικαστική απόφαση, καλούν τον κ. Δανιηλίδη να καταλάβει ότι η συνεργασία με την αντιπολίτευση είναι η μόνη σωστή οδός γιατί «όπως και στην περίπτωση των καταγγελιών του κ. Ζιγκερίδη, ο δήμαρχος αντιλήφθηκε τις αγαθές του προθέσεις, προσφέροντας του συνεργασία, έτσι και σε άλλες περιπτώσεις οι ενέργειες τις αντιπολίτευσης δεν είναι απαραίτητα κακοπροαίρετες».

Με άλλα λόγια, «εδώ είμαστε και εμείς να βάλουμε ένα χεράκι αν χρειαστεί»!

Παραπονιούνται οι σύμβουλοι της ΣΥΡΙΖΑίικης «αντιπολίτευσης» ότι ο κ. Δήμαρχος δεν προσφέρει και σ’ αυτούς κάποια αντίστοιχη «συνεργασία» (με αυτή που προσέφερε στον κ. ΖΙγκερίδη), αν και δηλώνουν τις ίδιες «αγαθές προθέσεις» με αυτόν.

Εμείς καταλαβαίνουμε τον «πόνο» τους, γιατί εδώ που τα λέμε ταυτίζονται απόλυτα στις πολιτικές τους.

Από κοινού οι κυβερνήσεις τους (ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ) – μαζί με τη ΝΔ – πετσόκοψαν τις Κρατικές επιχορηγήσεις (ΚΑΠ) προς τους Δήμους, καλώντας τους να αναπληρώσουν τα κενά με δημοτικούς φόρους.

Γι αυτό και οι παρατάξεις τους στον Δήμο μας συμφώνησαν στην επιβολή δημοτικών φόρων κάμνοντας πως “μαλώνουν” στο … ύψος του συντελεστή.

Αυτές οι πολιτικές είναι που οδηγούν στην πλήρη ανταποδοτικότητα όλων των υπηρεσιών των Δήμων αλλά και στην ιδιωτικοποίηση ολόκληρων τομέων, όπως είναι τα απορρίμματα, το πράσινο, τα έργα, οι συντηρήσεις, μελέτες, κλπ.

Έχει “το δίκιο με το μέρος της” η παράταξη του κ. Ωραιόπουλου που παραπονιέται πως η διοίκηση δεν προσέχει και τις δικές της «αγαθές προθέσεις».

Εμείς δεν μπορούμε να πούμε τίποτε περισσότερο, απλά να τους ευχηθούμε:

«καλούς αρραβώνες και βίον ανθόσπαρτον»!

ΨΗΦΙΣΜΑ για τη συνέχιση της στέγασης των χιλιάδων προσφύγων στις δομές φιλοξενίας που βρίσκονται

Με πρωτοβουλία της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ήρθε στο Δημοτικό Συμβούλιο ψήφισμα ενάντια στο απάνθρωπο ξεσπίτωμα χιλιάδων προσφύγων, μεταξύ αυτών και οικογενειών με μικρά παιδιά.

Το ψήφισμα εγκρίθηκε με πλειοψηφία.

Θλιβερή εξαίρεση η παράταξη του κ. Ζάχαρη (ΝΔ), που δεν χάνει ευκαιρία να δείξει το ξενοφοβικό και ρατσιστικό της πρόσωπο.

Να συνεχιστεί η στέγαση των χιλιάδων προσφύγων

στις δομές φιλοξενίας που βρίσκονται.

H κυβέρνηση της NΔ, εφαρμόζοντας την προηγούμενη νομοθεσία και μάλιστα αυστηροποιώντας την, προχωρά στην απαράδεκτη εκδίωξη χιλιάδων –11.000 έως 15.000– προσφύγων, μεταξύ αυτών οικογενειών και παιδιών, από δομές φιλοξενίας αλλά και από διαμερίσματα σχετικών προγραμμάτων.

Στη λογική της αποσυμφόρησης των νησιών, που απαιτείται να συντελεστεί με σοβαρότητα και σχεδιασμό, η κυβερνητική πολιτική προσθέτει ένα νέο πρόβλημα, και μάλιστα βαθιά κοινωνικό, καταδικάζοντας τους αιτούντες άσυλο σε ένα καθεστώς κοινωνικού αποκλεισμού. Δημιουργεί επιπρόσθετα εικόνες εξαθλίωσης, ανέχειας και αστεγίας, με ότι αυτό συνεπάγεται για τους ίδιους τους πρόσφυγες αλλά και τις τοπικές κοινωνίες.

Παράλληλα, διακόπτεται ακόμα και αυτό το ελάχιστο χρηματικό μηνιαίο βοήθημα των 90 ευρώ.

Κανένα μέτρο δεν έχει ληφθεί, όχι μόνο για τη στέγασή τους, αλλά και για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας, την ένταξη στην εργασία κ.λπ., προδιαγράφοντας τραγικές συνέπειες στη ζωή τους.

Υπογραμμίζεται ότι η “έξωση” των προσφύγων λαμβάνει χώρα σε μία περίοδο όπου παραμένουν οι κίνδυνοι της πανδημίας και ενώ υποτίθεται ότι συνεχίζονται τα μέτρα κοινωνικής αποστασιοποίησης και ατομικής υγιεινής.

Τέλος, κρίνεται επιβεβλημένο η κυβέρνηση να υψώσει τη φωνή της στα ευρωπαϊκά όργανα, επιμένοντας στην υλοποίηση του αναλογικού επιμερισμού των αιτούντων άσυλο σε όλα τα κράτη-μέλη της Ε.Ε.

Το Δημοτικό Συμβούλιο του δήμου Νεάπολης-Συκεών ζητά:

- Να μην πεταχτεί στο δρόμο κανένας πρόσφυγας, να παραταθεί το πρόγραμμα στέγασης αλλά και να διευρυνθεί σε κτίρια και δομές που είναι σε αδράνεια,

- Να διευκολύνονται άμεσα όσοι παίρνουν άσυλο για να ταξιδέψουν στις χώρες προορισμού τους όπως και για τη σχεδιασμένη και καθολική ένταξη τους στην χώρα μας – με ευθύνη του κράτους και όχι των διάφορων ΜΚΟ – για όσους επιθυμούν να παραμείνουν στην Ελλάδα, με εξατομικευμένη στήριξη των προσφύγων και των οικογενειών τους, την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και την τοποθέτηση σε θέσεις εργασίας, παίρνοντας υπόψη το επάγγελμα και τις γνώσεις τους,

- Να αρθεί η απαγόρευση χρήσης των προπληρωμένων καρτών των αιτούντων άσυλο αποκλειστικά για αγορές και όχι για ανάληψη μετρητών,

- Να επανέλθει η περίοδος χάριτος στο χρονικό διάστημα των 6 μηνών -και πλέον του εξαμήνου όταν αυτό απαιτείται- αντί για τον ένα μήνα που ισχύει σήμερα, προκειμένου οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες να μεταβούν από την παροχή οργανωμένης στέγασης και βασικής υποστήριξης στην ανεξάρτητη διαβίωση.

Ντράπηκαν οι λέξεις αφού δεν ντράπηκαν τα στόματα που τις ξεστόμιζαν!

Με την πλειοψηφία που διαθέτει η διοικούσα παράταξη αρνήθηκε στη χθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου την πρόταση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» για συζήτηση του θέματος της άκρως επικίνδυνης κατάστασης που έχει δημιουργηθεί στο 4^ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκων.

Όλη η βάση της σκάλας – από τη μία άκρη ως την άλλη – είναι εντελώς φαγωμένη από τη σκουριά.

Η αντοχή των διαβρωμένων μεταλλικών σκαλοπατιών άγνωστη. Εκτός από το βάρος των μικρών μαθητών και εκπαιδευτικών, που ανεβοκατεβαίνουν για να πάνε στη σχολική τους αίθουσα, σηκώνουν επίσης το βάρος των μαρμάρινων σκαλοπατιών.

Δύο στύλοι στήριξης της σκάλας είναι τόσο διαβρωμένοι, που ο ένας έχει χάσει ολόκληρη τη μια πλευρά του ενώ ο άλλος στέκεται στον αέρα, αφού η σκουριά έχει “φάει” εντελώς τη βάση του.

Αυτή η διάβρωση της σκάλας δεν έγινε βέβαια σε μία βραδιά. Αρκετά χρόνια βρίσκονταν σ’ αυτή την κατάσταση. Όλο αυτό το διάστημα όμως η διοίκηση του Δήμου – με απύθμενο θράσος – διαβεβαίωνε γονείς, μαθητές και εκπαιδευτικούς ότι ελέγχει τα σχολικά κτήρια, βρίσκοντας τα καθ’ όλα εντάξει και ασφαλή!

Αυτή η ίδια διοίκηση, δια στόματος του “υπεύθυνου” αντιδημάρχου, διαβεβαίωνε χθες τους δημοτικούς συμβούλους ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, και επομένως ανάγκη συζήτησης του θέματος, διότι δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος!

Όταν δε του ζητήθηκε κάποια γραπτή έκθεση μηχανικού, που να διαβεβαιώνει τα λεγόμενά του, η απάντηση ήταν πως δεν χρειάζεται από τη στιγμή που το διαβεβαιώνει ο ίδιος!!

Όλα τα παραπάνω αποτελούσαν λοιπόν “ατράνταχτα στοιχεία” για τον κ. Δήμαρχο, ώστε να δώσει την «κατεύθυνση» στους δημοτικούς του συμβούλους πως δεν χρειάζεται συζήτηση επί του θέματος.

Και εκεί ήταν που ντράπηκαν οι λέξεις ακόμη περισσότερο.

«Κοροϊδευόμαστε τώρα;» ξεστόμισε ένας αντιδήμαρχος, γιατί η «Λαϊκή Συσπείρωση» ζήτησε να γίνει ονομαστική ψηφοφορία στο συγκεκριμένο θέμα.

«Μα τι χρειάζεται η ονομαστική ψηφοφορία αφού εκφραστήκαμε σαν παράταξη;»

Αρκετοί δεν τόλμαγαν να πουν πως καταψηφίζουν την συζήτηση του θέματος και λιγόψυχα τους έβγαινε το: «με εκφράζει η άποψη του κ. Δημάρχου».

Υπήρχε και σύμβουλος της διοικούσας παράταξης (εκλεγμένη στα Πεύκα) που δήλωσε πως για «τεχνικούς λόγους» δεν άκουσε τις ομιλίες των εισηγητών και επομένως δεν μπορούσε να ψηφίσει!!  Προφανώς η κα σύμβουλος, για τους ίδιους ίσως «τεχνικούς λόγους» δεν θα είδε ούτε τις φωτογραφίες της σκάλας που της είχαμε στείλει, δεν θα διάβασε ούτε τις εκκλήσεις του συλλόγου γονέων, δεν θα έπεσαν στο μάτι της ούτε τα κείμενα της «Λαϊκής Συσπείρωσης» που είχαν σταλεί σε κάθε δημοτικό σύμβουλο. 

Το σίγουρο είναι πως την ευθύνη γι’ αυτή την κατάσταση δεν την έχει μονάχα ο Δήμαρχος και οι αντιδήμαρχοι αλλά και όλοι όσοι στηρίζουν και συντηρούν με τη στάση τους αυτή την πολιτική.

Να γιατί χρειάζεται σύλλογοι-ενώσεις γονέων και εκπαιδευτικοί

να βγαίνουν θαρρετά μπροστά και με αγώνα να επιβάλουν

σχολειά και εκπαίδευση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

ΞΕΓΥΜΝΩΜΑ της διοίκησης του Δήμου!

Με επιστολή που μας κοινοποίησε ο σύλλογος γονέων του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Πεύκων, φαίνεται καθαρά πως τα προβλήματα του σχολείου τα γνώριζε η διοίκηση του Δήμου εδώ και πάνω από ένα χρόνο, υποσχόμενοι προεκλογικά πως θα αποκατασταθούν!

Από τον Δεκέμβρη του 2019 υπήρξε μάλιστα και επιστολή του συλλόγου, με φωτογραφίες της άθλιας κατάστασης της σκάλας αλλά και άλλων σοβαρών σχολικών προβλημάτων, που απευθύνονταν προς τον κ. Δήμαρχο και αντιδημάρχους, ζητώντας την άμεση αντιμετώπισή τους «καθώς πέραν της άσχημης εικόνας που εμφανίζουν μπορεί να είναι εξαιρετικά επικίνδυνα για την ασφάλεια και την υγεία των μαθητών και εκπαιδευτικών».

Η διοίκηση του Δήμου γνώριζε λοιπόν αυτή την άθλια και επικίνδυνη κατάσταση και παρόλα αυτά όχι μονάχα δεν έκανε τίποτα – αγνοώντας τον καθημερινό κίνδυνο που διέτρεχαν μαθητές και εκπαιδευτικοί – αλλά είχε το θράσος να μιλάει για «κινδυνολογία» της «Λαϊκής Συσπείρωσης» όταν ανέδειξε αυτούς τους κινδύνους απαιτώντας την άμεση ανακατασκευή της σκάλας.

Γι αυτό το λόγο προφανώς αρνήθηκαν να συμπεριλάβουν το θέμα του 4^ου Δημοτικού Πεύκων στη σημερινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου.

Κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να τους περάσει βέβαια.

Το “ξεγύμνωμα” αυτό της διοίκησης είναι μία ακόμη απόδειξη της υποκριτικής τους στάσης αλλά και της αντιεκπαιδευτικής τους πολιτικής.

Δεν έχει περάσει ούτε ένας μήνας που ο κ. Δήμαρχος, με ψήφισμά του, ζήταγε να περάσει η πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην ευθύνη των Δήμων. Τώρα φάνηκε για τι είδους “ευθύνη” μίλαγε.

Ο κ. Δανιηλίδης παίζει τον ρόλο του “λαγού” σε μια σειρά αντιδραστικές-αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, που αποτελούν και στόχο της ΕΕ και του ΟΟΣΑ. (https://laikisispirosisikeon.blogspot.com/2020/06/blog-post.html)

Το αγωνιστικό γονεϊκό κίνημα, οφείλει να τους σταματήσει. 

Ακολουθεί ολόκληρη η επιστολή σε μορφή JPG, πατήστε πάνω στις εικόνες για μεγέθυνση. 

Προσπαθούν να κρυφτούν!

Κάτω από τις βάρος των αποκαλύψεων για τις άθλιες συνθήκες λειτουργίας του 4^ου Δημοτικού Σχολείου Πεύκων (κτίριο καλογραιών), η διοίκηση του κ. Δανιηλίδη προσπαθεί πανικόβλητη να κρύψει τις βαριές ευθύνες της γι’ αυτή την κατάσταση, υποσχόμενη ξανά πως θα ανακατασκευάσει την σκάλα (αλλά μετά το τέλος του σχολικού έτους) κατηγορώντας μάλιστα τη «Λαϊκή Συσπείρωση» για … «κινδυνολογία»!!!

ΑΡΝΙΟΥΝΤΑΙ όμως να φέρουν το ζήτημα για συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο, συνεχίζοντας να εκθέτουν σε κίνδυνο μαθητές και εκπαιδευτικούς.

Την Τρίτη 2 Ιούνη, σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» επισκέφτηκαν το 4^ο Δημοτικό Πεύκων, όπου αντίκρισαν την άθλια και επικίνδυνη κατάσταση που υπήρχε με την σαπισμένη σκάλα που χρησιμοποιούσαν μικροί μαθητές και εκπαιδευτικοί.

Την επομένη το πρωί (Τετάρτη 3 Ιούνη) έστειλαν επιστολή (μαζί με φωτογραφίες) στην Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου, στον Δήμαρχο, στους υπεύθυνους αντιδημάρχους και στους Δημοτικούς Συμβούλους, για να τους ενημερώσουν και να απαιτήσουν την άμεση επέμβαση της τεχνικής υπηρεσίας του Δήμου.

Παρά την γρήγορη παρέμβαση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και την σοβαρότητα του προβλήματος ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ δεν υπήρξε από πλευράς διοίκησης.

Την Παρασκευή το πρωί 5 Ιούνη, η «Λαϊκή Συσπείρωση» με πρωτοκολλημένη επιστολή της ζητάει την σύγκλιση έκτακτου Δημοτικού Συμβουλίου με αυτό το θέμα, ενημερώνοντας την ίδια στιγμή Δήμαρχο, αντιδημάρχους και όλες τις δημοτικές παρατάξεις, ζητώντας μάλιστα από τους δημοτικούς συμβούλους να υποστηρίξουν το θέμα της έκτακτης σύγκλισης (εάν το αίτημα υποστηριζόταν από τις παρατάξεις της αντιπολίτευσης, η διοίκηση ήταν υποχρεωμένη να συγκαλέσει το έκτακτο συμβούλιο).

Αντί απάντησης, η διοίκηση του Δήμου έστειλε την ίδια ημέρα πρόσκληση για δημοτικό συμβούλιο στις 9 Ιούνη, ΧΩΡΙΣ να συμπεριλάβει το θέμα του 4^ου Δημοτικού Πεύκων!!!

Μέχρι σήμερα ΚΑΜΙΑ ΠΑΡΑΤΑΞΗ της αντιπολίτευσης ΔΕΝ στήριξε το αίτημα για έκτακτη σύγκλιση του Συμβουλίου πάνω στο συγκεκριμένο πρόβλημα.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» θα απαιτήσει να συζητηθεί – ως έκτακτο – το πρόβλημα του 4^ου Δημοτικού Πεύκων στην αυριανή συνεδρίαση.

Συλλυπητήριο της ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ για τον θάνατο του σ. Θανάση Καραγιάννη

Η Επιτροπή Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ με βαθιά θλίψη αποχαιρετά τον σ. Καραγιάννη Θανάση που έφυγε από τη ζωή πλήρης ημερών.

Ο σ. Θανάσης Καραγιάννης γεννήθηκε στο Λιτόχωρο Πιερίας το 1930, από φτωχή οικογένεια κομμουνιστών. Από μικρό παιδάκι για τις ανάγκες της επιβίωσης δούλεψε σαν βοσκός. Οι άθλιες συνθήκες δουλειάς και το κυνηγητό που έζησε η οικογένειά του από τους ταγματασφαλίτες της περιοχής, τον οδήγησαν στο να καταταγεί στον Δημοκρατικό Στρατό Ελλάδας το 1946, στον οποίο υπηρετούσε και ο αδερφός του. Στις συνθήκες της τρίχρονης εποποιίας του ΔΣΕ, μέσα στη φωτιά και το ατσάλι, γίνεται μέλος του Κόμματος το 1949.

Ο σ. Καραγιάννης υπήρξε πολυβολητής αρχικά και μετέπειτα σύνδεσμος στο Γενικό Αρχηγείο του ΔΣΕ. Με την υποχώρηση πέρασε από τη θέση Μπάρτα στο Ελ Μπασάν και συνέχισε με καθήκοντα κομματικού συνδέσμου Μπουρέλι - Ελ Μπασάν.

Πήρε μέρος σε όλες τις κορυφαίες μάχες, στη μάχη του Γράμμου, στην ανακατάληψη του Γράμμου, στον ελιγμό στο Βίτσι.

Στη μάχη του Κλέφτη τραυματίστηκε από όλμο που έπεσε στο πολυβολείο του. Εκεί από ένα βλήμα που πετάχτηκε έπαθε μόνιμη βλάβη στο δεξί χέρι. Μετά από τον τραυματισμό του μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του ΔΣΕ όπου χειρουργήθηκε από τον σ. Πέτρο Κόκκαλη.

Από το Μπουρέλι της Αλβανίας μεταφέρθηκε στο Προυέστι της ΛΔ Ρουμανίας. Ο σ. Καραγιάννης συμμετείχε στην ομάδα που κινητοποιήθηκε για τη διάσωση του Αρχείου του Κόμματος και του σταθμού της Ελεύθερης Ελλάδας από τους οπορτουνιστές.

Μετά τον επαναπατρισμό του, το 1989, ανέλαβε χρεώσεις στη Θεσσαλονίκη, ήταν μέλος της Αχτιδικής Επιτροπής Βορειοδυτικής Θεσσαλονίκης και για πολλά χρόνια γραμματέας της ΚΟΒ Νεάπολης.

Η ΕΠ αποχαιρετά ένα σεμνό σύντροφο, έναν πραγματικό μαχητή, που σε όλη του τη ζωή τίμησε τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ. Το δικό του παράδειγμα, μαζί με το παράδειγμα ολόκληρης της δρακογενιάς της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας θα συνεχίζει να μας εμπνέει, για να πορευτούμε ακόμα πιο αποφασιστικά στον δρόμο που αυτοί ακολούθησαν, μέχρι την τελική νίκη, τον σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Αντίο σύντροφε Θανάση.

Η ΕΠ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ εκφράζει τα θερμά της συλλυπητήρια στο γιο του και στους συγγενείς του. Η κηδεία του σ. Θανάση θα είναι πολιτική και θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 6 Ιούνη στις 12.30 στα κοιμητήρια του Ευόσμου. Το πούλμαν από τα Ρουμάνικα Νεάπολης θα αναχωρήσει στις 12 το μεσημέρι. 

Σε άθλια και επικίνδυνη κατάσταση το 4ο Δημοτικό Σχολείο Πεύκων

Δεν είναι η πρώτη φορά που η «Λαϊκή Συσπείρωση» έχει καταγγείλει τη διοίκηση του Δήμου γιατί επιτρέπει να χρησιμοποιείται σαν σχολείο ένα κτήριο που κατασκευάστηκε τον 19^ο αιώνα (για κελιά καλογραιών), το οποίο, παρά τις όποιες παρεμβάσεις έχουν γίνει κατά καιρούς, δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες προδιαγραφές ενός ασφαλούς σχολικού κτηρίου, ειδικά για μικρούς μαθητές.

Χρόνια τώρα γονείς και εκπαιδευτικοί ζητούν να κατασκευαστούν νέα σύγχρονα και ασφαλή σχολεία στην περιοχή για τις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες της δημοτικής κοινότητας των Πεύκων.

Αυτή η κατάσταση όμως δεν μπορεί να περιμένει άλλο. Το κτήριο δεν είναι απλώς ακατάλληλο για σχολείο, αλλά είναι και επικίνδυνο για την ασφάλεια μαθητών και εκπαιδευτικών.

Εκτός από την παλαιότητα του κτηρίου, τις μικρές αίθουσες και τον περιορισμένο αύλειο χώρο, η σκάλα που οδηγεί στον επάνω όροφο είναι επικίνδυνη να πέσει από στιγμή σε στιγμή, λόγω της πλήρους οξείδωσης των μεταλλικών δοκαριών που την στηρίζουν, με ορατό τον κίνδυνο ενός σοβαρού  ατυχήματος με θύματα τους μικρούς μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Νεάπολης-Συκεών απαιτεί:

·        Την άμεση επισκευή της σκάλας με τη διακοπή λειτουργίας του συγκεκριμένου σχολικού κτηρίου έως ότου κατασκευαστεί, και την μεταφορά των μαθητών σε άλλο κατάλληλο και ασφαλή χώρο με ευθύνη του Δήμου.

·        Τον άμεσο στατικό έλεγχο όλων των σχολείων, με προτεραιότητα του συγκεκριμένου κτηρίου, από την Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου που να βεβαιώσει ότι πληροί τις προϋποθέσεις για να λειτουργήσει με ασφάλεια σαν σχολείο

·        Η διοίκηση του Δήμου να ξεκινήσει την ανέγερση όλων των αναγκαίων σύγχρονων σχολικών κτηρίων με την άμεση κρατική χρηματοδότηση.

«Πίσω ολοταχώς» ή συνέχιση της ίδιας πολιτικής;

Η διοίκηση του Δήμου, στην προσπάθειά της να δείξει την δήθεν αντίθεσή της με το αντι-εκπαιδευτικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, ενέκρινε ένα ψήφισμα με τον τίτλο:

«Νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας: Πίσω ολοταχώς»

Για τον αντι-εκπαιδευτικό χαρακτήρα του νομοσχεδίου δεν μπορεί βέβαια να αμφιβάλει κανείς.

Εκεί που εγείρονται όμως οι αμφιβολίες είναι για τον στόχο που πάει να υπηρετήσει το συγκεκριμένο ψήφισμα της διοίκησης του κ. Δανιηλίδη.

Οι αντιδραστικές απόψεις του κ. Δημάρχου, στα γενικότερα ζητήματα της εκπαίδευσης, είναι πολύ γνωστές.

Ήταν αυτός που υποστήριζε – και συνεχίζει να υποστηρίζει – τις πάνω από δύο χιλιάδες συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολείων πανελλαδικά με την ακολουθούμενη αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα. Είχε το θράσος μάλιστα να ονομάζει τα βάρβαρα αυτά μέτρα “πρόοδο” και να συκοφαντεί εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές γιατί αγωνίζονται ενάντια σ’ αυτή τη βαρβαρότητα.

Είναι γνωστό πως οι οδηγίες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ θέλουν την δημιουργία σχολείων της αγοράς, καθοδηγούμενων από τις προσταγές και τα συμφέροντα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ένα σχολείο δηλαδή ταξικά διαφοροποιημένο που δεν θα δίνει σε όλα τα παιδιά μια ολόπλευρη μόρφωση, αλλά θα τα “κατηγοριοποιεί” από τις πρώτες ακόμα τάξεις, οδηγώντας τα σε αποσπασματική και διαφοροποιημένη απόκτηση δεξιοτήτων, ανάλογα με τις ανάγκες που έχουν οι μεγάλες επιχειρήσεις σε φτηνό και ευέλικτο προσωπικό.

Με αυτή την πολιτική βρίσκεται σε απόλυτη συμφωνία η παράταξη του κ. Δημάρχου, γι’ αυτό και δεν «ακουμπάνε» τέτοιου είδους ζητήματα στο ψήφισμά τους, γι αυτό και επέβαλαν την παρουσία του εκπροσώπου του Συνδέσμου Εξαγωγέων στην επιτροπή παιδείας του Δήμου!

Έρχονται τώρα με το νέο ψήφισμά τους

·        Από τη μια να παραστήσουν τους “σύγχρονους” και “προοδευτικούς” έναντι του αναχρονιστικού νομοσχεδίου της κυβέρνησης και

·        Από την άλλη να παίξουν τον ρόλο του λαγού σε νέες αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις, που έτσι και αλλιώς αποτελούν κατευθύνσεις ΕΕ και ΟΟΣΑ.

Ποιες είναι όμως οι “σύγχρονες” προτάσεις του κ. Δανιηλίδη;

1.      Να ακυρωθεί η δίχρονη υποχρεωτική προσχολική εκπαίδευση (προνήπια-νήπια).

Ο κ. Δανιηλίδης, πατώντας στις υπαρκτές ελλείψεις σύγχρονων σχολικών υποδομών (για τις οποίες έχει και ο ίδιος σοβαρές ευθύνες), ζητά στην ουσία να μην υπάρχει ενιαία προσχολική εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, αλλά να εναπόκειται στη «δημοκρατική επιλογή» του κάθε γονέα, αν θα στείλει τα παιδιά του ή όχι και το που θα τα στείλει (σε παιδικό σταθμό ή στην προσχολική εκπαίδευση)!

Το πόσο “προοδευτική” μπορεί να χαρακτηριστεί μια τέτοια επιλογή (που την ντύνει και με τον χαρακτήρα της «δημοκρατίας»), δεν είναι ανάγκη να το αναλύσουμε. Απλώς να θυμίσουμε πως πριν από κάποιες δεκαετίες παρόμοιες αναχρονιστικές αντιλήψεις υπήρχαν και για την υποχρεωτικότητα της εκπαίδευσης των παιδιών στην δευτεροβάθμια, ακόμη και στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση.

Η πραγματικά σύγχρονη παιδαγωγική αντίληψη αγωνίζεται για να υπάρχει ένα ενιαίο, επιστημονικό, αναβαθμισμένο σύγχρονο παιδαγωγικό πρόγραμμα για την προσχολική αγωγή, με ευθύνη του κράτους, και όχι όπως ισχύει σήμερα, στη δικαιοδοσία της εκάστοτε δημοτικής αρχής, διαφοροποιημένο και αποσπασματικό από Δήμο σε Δήμο.

Να υπάρχει συνέχεια στόχων και σκοπών που θα συνδέει το παιδαγωγικό έργο των παιδικών σταθμών (που σήμερα αποτελούν χώρους φύλαξης παιδιών) με αυτό των νηπιαγωγείων και να βοηθούν το παιδί στην ολόπλευρη, νοητική, ψυχική και κοινωνική ανάπτυξή του.

Για έναν τέτοιο σχεδιασμό απαιτείται βέβαια και η αναβάθμιση όλων των δομών προσχολικής αγωγής και φροντίδας, τόσο των νηπιαγωγείων όσο και των παιδικών σταθμών, με κτίρια σύγχρονα, ασφαλή, με τους αναγκαίους χώρους για το παιχνίδι, την

σίτιση, την ξεκούραση των παιδιών.

Με προσλήψεις μόνιμου προσωπικού, όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων, παιδαγωγών (βρεφονηπιοκόμων και νηπιαγωγών), ειδικών επιστημόνων (λογοθεραπευτών, εργοθεραπευτών, ψυχολόγων), βοηθητικού προσωπικού αλλά και μουσικών, εικαστικών, γυμναστών, με γνώσεις στην προσχολική παιδαγωγική.

Αυτές οι δομές θα είναι φυσικά εντελώς δωρεάν για όλα τα παιδιά, χωρίς τροφεία, κουπόνια, και χρήματα γονιών για να καλύψουν λειτουργικές δαπάνες, εξόδους, πολιτιστικές δράσεις, κλπ.

2.      Να επανέλθει η «τράπεζα θεμάτων» (ότι ζητάει δηλαδή και ο νόμος της Ν.Δ.) προσθέτοντας τον μετασχηματισμό της τελευταίας τάξης του Λυκείου σε προπαρασκευαστικό έτος εισαγωγής στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση!

Εδώ όχι μόνο συμφωνεί με το νομοσχέδιο του υπουργείου (που δήθεν “καταδικάζει” ως αναχρονιστικό), αλλά υπερθεματίζει στην «φροντιστηριοποίηση» του Λυκείου, απομακρύνοντας το ακόμη περισσότερο από τον αναβαθμισμένο παιδαγωγικό ρόλο που χρειάζεται να έχει και την αναγκαία γενική μόρφωση που πρέπει να παρέχει σε όλους τους μαθητές.

Η «Τράπεζα Θεμάτων» είναι ένα από τα στοιχεία που αυξάνουν την ανάγκη για φροντιστήρια, όπως έχει δείξει η εμπειρία από το παρελθόν, ενώ εντείνει γενικότερα τους ταξικούς φραγμούς.

Η επιλογή θεμάτων με κλήρωση από μια «Τράπεζα» δεν μπορεί να λάβει υπόψη της το κοινωνικό υπόβαθρο των μαθητών μιας τάξης ή ενός σχολείου σε μια υποβαθμισμένη, φτωχή περιοχή και είναι προφανές ότι διαφορετική δυνατότητα προετοιμασίας θα έχει ένας μαθητής που μπορεί να πληρώσει τα ιδιαίτερα μαθήματα που χρειάζονται, από το παιδί που δεν έχει αυτή την οικονομική δυνατότητα.

Ένα Λύκειο που υποτάσσεται αποκλειστικά στην υπόθεση της πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ως μονόδρομος μιας καλύτερης εργασιακής προοπτικής, αποθεώνει τελικά την παπαγαλία, επιτείνει τον ανταγωνισμό και το άγχος ενώ γίνεται ακόμα πιο αποστεωμένο και απωθητικό για τους μαθητές.

Αυτό το σχολείο έχει την υπογραφή της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, με τους δικούς τους υπουργούς Παιδείας, κάθε φορά.

Αυτό το αποστεωμένο σχολείο υποστηρίζει και η διοίκηση του κ. Δανιηλίδη, υπερθεματίζοντας στην ουσιαστική κατάργηση της Γ Λυκείου.

Απέναντι σε αυτό το σχολείο, που εξοντώνει αντί να μορφώνει,

δίνουν μάχη χρόνια τώρα μαθητές, γονείς και εκπαιδευτικοί.

Αγωνιζόμενοι για σύγχρονα σχολεία, με υλικοτεχνική υποδομή σε εργαστήρια, τεχνολογικά μέσα, εποπτικό υλικό, ώστε να μπορεί ο εκπαιδευτικός της τάξης να δουλέψει πιο δημιουργικά με τους μαθητές, με την άμεση μονιμοποίηση των χιλιάδων αναπληρωτών όλων των ειδικοτήτων για να καλυφθούν τα μεγάλα κενά που υπάρχουν, με μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη.

Ένα Λύκειο που θα προετοιμάζει τους μαθητές να μπουν στην ενήλικη φάση της ζωής τους, ουσιαστικά, χωρίς να τους αγχώνει, να τους κατηγοριοποιεί, να τους κάνει "πειραματόζωα" των κατά καιρούς κυβερνητικών ρυθμίσεων.

Ένα σχολείο που θα δίνει όλη την αναγκαία μόρφωση και τις ικανότητες που απαιτείται να έχουν οι μαθητές σήμερα, με επιστημονικό και παιδαγωγικό τρόπο.

3.      Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια εκπαίδευση (Νηπιαγωγεία, Δημοτικά, Γυμνάσια, Λύκεια) να περάσουν στους Δήμους, προσαρμοζόμενοι στα «σύγχρονα ευρωπαϊκά δεδομένα».

Εδώ δεν μας εκπλήσσει καθόλου με αυτές τις αντιδραστικές του προτάσεις τις οποίες εκφράζει εδώ και αρκετά χρόνια.

Το αστείο είναι ότι προσπαθεί να τις παρουσιάσει σαν πρόταση που έρχεται σε σύγκρουση με τις επίσημες κυβερνητικές επιλογές, όταν είναι γνωστές οι επιδιώξεις ΕΕ, ΟΟΣΑ και αστικών κυβερνήσεων να μεταφέρουν το «βάρος» της βασικής εκπαίδευσης στους Δήμους.

Τι λένε δηλαδή:

«Δεν έχω κτήρια», «δεν δημιουργώ υποδομές», «δε χρηματοδοτώ τη δημόσια εκπαίδευση», αλλά εφαρμόζω τη Δίχρονη Υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, μεταφέροντας την ευθύνη στους Δήμους.

Από την άλλη μεριά οι πρόθυμες διοικήσεις των Δήμων – όπως αυτή του κ. Δανιηλίδη – προετοιμάζονται για την επιβολή νέων δυσβάστακτων τοπικών φόρων για την αντιμετώπιση των αυξημένων σχολικών λειτουργικών αναγκών.

Γι αυτό και “αμπαλάρουν” τους αντιδραστικούς τους σχεδιασμούς με τις φανταχτερές χάντρες συσκευασίας των «σύγχρονων ευρωπαϊκών δεδομένων».

Για να δούμε όμως πως λειτούργησαν παρόμοιες πολιτικές,

σαν κι αυτές που σήμερα εκθειάζει ο κ. Δήμαρχος.

Το 1989, η τότε Σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση της Σουηδίας, αποφάσισε την “δημοτικοποίηση” των σχολείων, παρά τις διαμαρτυρίες των Ομοσπονδιών των διδασκόντων.

Τρία χρόνια αργότερα (1992) ψηφίστηκε ο νόμος για την δημιουργία Ιδιωτικών Σχολείων (που τα ονόμασαν “Ανεξάρτητα”) και ο νόμος της «ελεύθερης επιλογής» σχολείου από τους μαθητές.

Δόθηκε επίσης το δικαίωμα στους Δήμους να δημοπρατούν τα Σχολεία μαζί με τα κτήρια, μαθητές, δασκάλους, λειτουργικά κλπ, με μειοδοτικό διαγωνισμό (για εξοικονόμηση πόρων) και να τα αναλαμβάνουν Ιδιώτες Επιχειρηματίες. Στα συγκεκριμένα Σχολεία οι διδάσκοντες από δημοτικοί υπάλληλοι γίνονται ιδιωτικού δικαίου.

Έτσι γκρέμισε η υποδομή του ενιαίου σχολείου και η δωρεάν Παιδεία που είχε εφαρμοστεί κατά τα πρότυπα της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας από την μεταρρύθμιση του 1962 του Stellan Arvidson και που είχε φέρει τη Σουηδία στην κορυφή της εκπαίδευσης των καπιταλιστικών χωρών.

Σήμερα η Σουηδική Παιδεία από τις τρεις πρώτες θέσεις την δεκαετία του 90 έχει κατρακυλήσει στην 23 θέση στην αξιολόγηση της Πίζα, μόνο 2 θέσεις πάνω από την Ελλάδα.

·        Οι Δήμοι φορτώθηκαν τα έξοδα των σχολείων, από την υποχρέωση ανέγερσης νέων Σχολείων, τα λειτουργικά των κτηρίων και την σίτιση των μαθητών μέχρι και την μισθοδοσία των διδασκόντων και άλλων εργαζομένων που σε μία νύχτα έγιναν δημοτικοί υπάλληλοι.

·        Έτσι με την σειρά τους τα φόρτωσαν στους δημότες με αυξημένη τοπική φορολογία, αφού τα οικονομικά των Δήμων προέρχονται από την φορολογία των δημοτών τους με συνολικό ποσοστό 20-23% επί του ατομικού εισοδήματος.

Να υπενθυμίσουμε πως επειδή η χρηματοδότηση γίνεται από τοπικούς φόρους – και άρα διαφέρουν σημαντικά από δήμο σε δήμο – αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την κατηγοριοποίηση των σχολείων σε “πλούσια” και “φτωχά” και όλα μαζί βέβαια να ψάχνουν για επιχειρηματίες χορηγούς.

Όλα τα παραπάνω δεν οδήγησαν μόνο σε αυξημένες ανισότητες μεταξύ των σχολείων αλλά και στη μείωση των αποτελεσμάτων της γνώσης.

Στο ίδιο χρονικό διάστημα, όλες αυτές οι μεταρρυθμίσεις έδωσαν αέρα στα πανιά των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων της εκπαίδευσης.

Χαρακτηριστικό είναι ότι τα κέρδη της τελευταίας 5ετίας για την εταιρία Acade Media (education provider) είναι πάνω από 70 εκατομμύρια ευρώ.

Αυτό στην ουσία επιδιώκουν ΕΕ, ΟΟΣΑ και Αστικές κυβερνήσεις, όταν ζητούν να περάσει η εκπαίδευση στους Δήμους. Ο κ. Δανιηλίδης λειτουργεί στην πράξη σαν «λαγός» αυτής της πολιτικής.

Ένα είναι βέβαιο, πως μέσα στα πλαίσια αυτού του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος, παιδεία προς όφελος των λαϊκών συμφερόντων δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως θα «σταυρώσουμε τα χέρια μας» στις αντιλαϊκές τους πολιτικές αλλά αντίθετα επιβεβαιώνει την ανάγκη να συνδυαστεί ο αγώνας για την παιδεία με την πάλη για μια σοσιαλιστική κοινωνία, απαλλαγμένη από την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.