Που το πάνε οι … “δημοκράτες” της διοίκησης;

 

Δεν είναι η πρώτη φορά (και απ’ ότι φαίνεται δεν θα είναι και η τελευταία) που η διοίκηση του δήμου προχωράει σε αντιδημοκρατικά και αυταρχικά μέτρα.

Πριν από λίγο διάστημα με κρυφές, σκοτεινές διαδικασίες και ανταλλαγή «εμπιστευτικών», επιστολών, μεταξύ διευθύντριας και σχολικής επιτροπής, προσπάθησαν να τοποθετήσουν κάμερες στο Πειραματικό Λύκειο (ΠΑΜΑΚ) της Νεάπολης, χωρίς να ρωτηθούν ούτε καν οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί του Λυκείου.

Όταν αυτό έγινε γνωστό και «ξεγυμνώθηκαν» από τις μαζικές αντιδράσεις εκπαιδευτικών, μαθητών και γονέων τότε προχώρησαν σε άλλου είδους αντιδημοκρατικές ενέργειες:

1.       Αρνήθηκαν να ανακαλέσουν την απόφαση της σχολικής επιτροπής (για τοποθέτηση των καμερών) παρά τη ρητή και κατηγορηματική άρνηση μαθητών και εκπαιδευτικών.

2.       Αρνήθηκαν να φέρουν για συζήτηση το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο, παρά το αίτημα τριών δημοτικών παρατάξεων.

3.       Όταν το θέμα αυτό ήρθε για συζήτηση στο κοινοτικό συμβούλιο της Νεάπολης (μετά από αίτημα συμβούλου της «Λαϊκής Συσπείρωσης»), αρνήθηκαν να καλέσουν – και βέβαια να επιτρέψουν να μιλήσει – τον επικεφαλής της «Λαϊκής Συσπείρωσης», Μπάμπη Βέλλη.

 

·         Αλήθεια για που το τραβάνε οι «διοικούντες»;

·         Τι λένε γι’ αυτές τις ενέργειες οι υπόλοιποι δημοτικοί σύμβουλοι (διοίκησης αλλά και των άλλων παρατάξεων);

·         Δεν θυμίζουν αυτές οι ενέργειες σκοτεινές εποχές του παρελθόντος;

 

Αν η διοίκηση του δήμου έχει αποφασίσει να μετατρέψει τα σχολεία σε ένα μεγάλο big-brother (έχει βάλει κάμερες ακόμη και σε δημοτικό σχολείο) να ξέρει πως θα βρεθεί αντιμέτωπη με εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές.

Αυτό που χρειάζεται σήμερα είναι:

-          Δημιουργία νέων, σύγχρονων εκπαιδευτηρίων και όχι καταργήσεις και κλείσιμο σχολείων όπως κάνει η διοίκηση.

-          Σχολικές αίθουσες με ολιγομελή τμήματα μαθητών και όχι συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, και μάλιστα καταμεσής της πανδημίας.

-          Σχολικούς φύλακες με μόνιμη και σταθερή εργασία, πλήρη φωτισμό σε κάθε σχολικό χώρο και όχι αντιπαιδαγωγικές κάμερες παρακολούθησης, που εκτός των άλλων χρησιμοποιούνται και ως εκφοβιστικό και κατασταλτικό μέτρο μαθητικών κινητοποιήσεων.

Οι μαθητές στα σχολεία πρέπει να διαπαιδαγωγούνται στη βάση της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς τους και όχι σε περιβάλλον που να νιώθουν την ασφυκτική και συνεχόμενη παρακολούθηση ηλεκτρονικών καμερών. Ένα τέτοιο περιβάλλον είναι ότι πιο ανελεύθερο και αντιπαιδαγωγικό στην πιο ευαίσθητη ηλικία τους.

Καλούμε εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές σε ένα κοινό μέτωπο απέναντι σε αυτές τις αντιδραστικές και αντιεκπαιδευτικές πρακτικές της διοίκησης αλλά και στη συνολικότερη αντιλαϊκή πολιτική στην παιδεία.

Με τους κοινούς μας αγώνες να διεκδικήσουμε ένα σχολείο ανοιχτό για όλα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, ένα σχολείο που θα μορφώνει και δεν θα εξοντώνει.

 

Καλούμε τη διοίκηση του δήμου, έστω και καθυστερημένα να βάλει φρένο (αν και αμφιβάλουμε γι’ αυτό) στην κατρακύλα που έχει πάρει στην αντιδημοκρατικότητα και τον αυταρχισμό.