Τρικυμία σε φλιτζανάκι του καφέ

Μόνο έτσι μπορούμε να χαρακτηρίσουμε την «έκρηξη ευθιξίας» της «Πόλης Αλλιώς» απέναντι στην ανακοίνωση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» με τίτλο «Μπίζνες με την ανακύκλωση των μεταχειρισμένων ρούχων», με την οποία καταδικάζουμε την απόφαση της διοίκησης να δώσει και αυτό το κομμάτι της ανακύκλωσης στο επιχειρηματικό κεφάλαιο, εμπορευματοποιώντας ακόμα και αυτές τις ανάγκες φτωχών λαϊκών οικογενειών να φορέσουν δωρεάν ένα επαναχρησιμοποιημένο ρούχο.

Τι ήταν αυτό που τους «ανάγκασε» να δώσουν αυτή την οργίλη απάντηση;

«Θίχθηκαν» γιατί σχολιάσαμε το παζάρεμα που έκανε ο εκπρόσωπος της παράταξής τους για το μέγεθος του ποσού (5.000 ευρώ) που δίνει ο επιχειρηματίας στο δήμο.

Μας κατηγορούν ότι διαστρεβλώσαμε τα λεγόμενα του εκπροσώπου τους και για επαλήθευση του ισχυρισμού τους παρουσίασαν τη βιντεοσκοπημένη ομιλία του εκπροσώπου τους.

Ας καταγράψουμε λοιπόν κάποια αποσπάσματα αυτής της ομιλίας:

«Το 5.000 εμένα μου φαίνεται ντροπή να το δεχτούμε ως δήμος, ειλικρινά σας το λέω. Δηλαδή όταν μιλάμε για 120 τόνους τον χρόνο, και όταν μιλάμε ότι πάει να τετραπλασιάσει τη «συγκομιδή», προφανώς θα μιλάμε για τεράστιες ποσότητες, ε, πέντε χιλιάδες ευρώ είναι λίγο ντροπή ….»

Για τον ομιλητή, «ντροπή» δεν θεωρείται η σύμβαση που υπογράφεται με τον επιχειρηματία, αλλά θεωρεί ντροπή το ποσό των 5000 ευρώ και μάλιστα τη στιγμή που ο επιχειρηματίας πάει να τετραπλασιάσει τη «συγκομιδή».

Αν δεν είναι αυτό παζάρεμα της τιμής, τότε τι είναι;

Συνεχίζει ο ομιλητής:

«Δεν πρέπει να ξέρουμε περίπου για τι τάξη μεγέθους μιλάμε; …

Το αντιμετωπίζουμε σαν κάτι που μπορεί να μας φέρει πιθανά (κέρδη), ίσως και όχι, να το δούμε, να το ξέρουμε, δεν μπορούμε όμως να λέμε σαν δημοτικό συμβούλιο, μας δίνει 5000 ευρώ, μπράβο τον άνθρωπο, ας του ανάψουμε ένα κεράκι. Αυτός μπορεί να βγάζει 105 ή 505, ή δεν ξέρω πόσα, δεν πρέπει να έχουμε μια εικόνα ως δήμος αυτό που παραχωρούμε σ’ αυτή την εταιρεία, τι ωφέλεια θα έχει στην εταιρεία; Για να δούμε αν μας συμφέρει και μας να συνεχίσουμε αυτού του είδους τη σύμβαση.»

Για την ίδια τη σύμβαση αυτό που ενδιέφερε στον εκπρόσωπο της «Πόλης Αλλιώς» είναι το μέγεθος του κέρδους που αποφέρει στον επιχειρηματία.

Αναρωτιέται: βγάζει 105, 505, πόσα τέλος πάντων; Αν βγάζει τόσα πολλά, τότε δεν μπορούμε να λέμε μπράβο στον άνθρωπο γιατί μας δίνει (μόνο) 5000.

Ο εκπρόσωπος της «Πόλης Αλλιώς» δεν απαιτεί το άμεσο σταμάτημα αυτής της σύμβασης αλλά ψάχνει να βρει τα κέρδη του επιχειρηματία και ανάλογα με αυτά (και την πιθανή αύξηση του ποσού των 5000), να κρίνει κατά πόσο συμφέρει η συνέχισή της σύμβασης ή όχι!

Κλίνει μάλιστα την ομιλία του με το αμίμητο: 
«Είναι απλό αυτό που λέω και δεν μπορώ να καταλάβω δηλαδή υπάρχει κάποιος που το αρνείται;»

Ναι κύριοι της «Πόλης Αλλιώς» - που το παίζεται «παραπονιάρηδες» – υπάρχει.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» ήταν η μόνη παράταξη που αρνήθηκε να μπει στην λογική της συζήτησης εάν και πόσο κερδοφόρα μπορεί να είναι μία τέτοια μπίζνα, πόσα κέρδη θα αποφέρει στον επιχειρηματία και τι μεγαλύτερο ποσό από αυτά τα κέρδη μπορεί να αποσπάσει ο δήμος.

Η συλλογή των απορριμμάτων, η ανακύκλωση όλων των υλικών και γενικά η καθαριότητα είναι ένας τομέας που δεν μπορεί να εμπορευματοποιείται και να δίνεται στα χέρια επιχειρηματιών.

Το να λέτε από τη μια – εν είδη συνθήματος – ότι η ανακύκλωση πρέπει να έχει δημόσιο χαρακτήρα και από την άλλη να συζητάτε τους όρους που θα κρίνουν αν είναι συμφέρουσα η συνέχιση της σύμβασης ή όχι, σημαίνει είτε πως βρίσκεστε σε κατάσταση «τρικυμίας εν κρανίω» είτε κοροϊδεύετε όσους σας ακολουθούν.

Μήπως και οι άλλες παρατάξεις (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), που ισχυρίζεστε ότι δήθεν τις αντιπαλεύετε, τα ίδια ακριβώς με σας επιχειρήματα δεν αναπτύξανε;

Γι’ αυτό το λόγο δεν ζητήσανε να αποσυρθεί το θέμα, ώστε να ψάξουν να βρουν καλύτερους όρους για τη σύμβαση;

Καλό θα ήταν να θυμάστε κύριοι ότι τα λόγια μπορεί κάποιες φορές να είναι ασήμι αλλά κάποιες άλλες η σιωπή είναι χρυσός.