Οι θέσεις και οι προτεραιότητες του ΚΚΕ για τα λαϊκά προβλήματα στο δήμο Νεάπολης - Συκεών

 

Οι θέσεις και οι προτεραιότητες του ΚΚΕ για τα λαϊκά προβλήματα στο δήμο Νεάπολης-Συκεών, βρέθηκαν στο επίκεντρο της εκδήλωσης που οργάνωσαν οι ΚΟ του ΚΚΕ στο δήμο και πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, στο κλειστό δημοτικό θέατρο Νεάπολης.

Στην εκδήλωση μίλησε ο Αλέξης Γουσόπουλος, μέλος της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ και Δημοτικός Σύμβουλος Νεάπολης-Συκεών με τη Λαϊκή Συσπείρωση. Θεματικές παρεμβάσεις έκαναν ο Σταύρος Τριλυράκης, μέλος της ΤΕ Δυτικής Θεσσαλονίκης και Δημοτικός Σύμβουλος στο δήμο Νεάπολης-Συκεών, η Ρόζα Μπατζάκα, μέλος της Τ.Ε. Δυτικής Θεσσαλονίκης και Δημοτική Σύμβουλος στο δήμο Νεάπολης-Συκεών και η Γιώτα Κορομπόκη, στέλεχος του ΚΚΕ και Δημοτική Σύμβουλος στο δήμο Νεάπολης-Συκεών. Σύντομη παρέμβαση έκανε η Ιοκάστη Βασιλειάδη, πρόεδρος του 15μελούς του 1ου Γυμνασίου Συκεών.

Ο Σταύρος Τριλυράκης, μίλησε για τη Σχολική Στέγη και τον αγώνα για ένα σχολείο σύγχρονο, ασφαλές, δημόσιο και δωρεάν. Σημείωσε ότι «στην εκπαίδευση του σήμερα, οι μαθητές παύουν να ονειρεύονται την προοπτική και το μέλλον τους. Νιώθουν εγκλωβισμένοι και αδυνατούν να εξελιχθούν. Η εκπαίδευση που ευαγγελίζονται δεν ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες και την εξέλιξη των επιστημών και της τεχνολογίας. Κυριαρχούν οι απαρχαιωμένες υποδομές. Τα σχολικά εγχειρίδια και ο κύκλος σπουδών "άλλης εποχής" καθιστούν αδύνατη την αντιμετώπιση φαινομένων, όπως για παράδειγμα η νεανική βία μέσα και έξω από τα σχολεία. Γι αυτό και λέμε ότι η εκπαίδευση του σήμερα, μέσα σε αυτό το σύστημα, δεν ανταποκρίνεται πραγματικά στο σήμερα και αντιμετωπίζεται μοναχά ως κόστος, ως βαρίδι».

Και αναφέρθηκε στην εικόνα των σχολείων του δήμου με «γερασμένα σχολεία, -υπόγειες τάξεις (όπως ο παιδικός σταθμός Μάνου Λοΐζου), σχολεία χωρίς αίθουσα πολλαπλών χρήσεων, (το μεγαλύτερο ποσοστό των δημοτικών και των νηπιαγωγείων του Δήμου), σχολεία χωρίς γυμναστήριο, χωρίς βιβλιοθήκη, χωρίς τραπεζαρία, σχολεία με τσιμεντένια προαύλια, παιδικοί σταθμοί σε μισθωμένα κτίρια χωρίς μια παιδική χαρά. Ειδικά σχολεία (τα οποία δεν βρίσκονται στην ευθύνη του Δήμου, και στεγάζονται σε παλιά καταφύγια), σχολεία κλειστά χωρίς φύλαξη τις ώρες μη λειτουργίας τους.

Το μόνιμο επιχείρημα την δημοτικής διοίκησης, "ότι τα σχολεία μας είναι σε καλύτερη κατάσταση από τα σχολεία άλλων δήμων" αποτελεί στάχτη στα μάτια, κλείνει το μάτι στους αντιδραστικά σχεδιασμούς της κυβέρνησης για την παιδεία και αφήνει σκόπιμα αναπάντητο το ερώτημα εάν τα σχολεία μας ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες.

Στα 30 χρόνια διοίκησης Δανιηλίδη, η τελευταία έχει να καυχηθεί για την ανέγερση σχολείων που δεν ξεπερνούν τα δάκτυλα ενός χεριού. Δικαιολογεί την κατάσταση στα σχολεία του Δήμου, λέγοντας ότι για την τελευταία οφείλεται η υποχρηματοδότηση της κυβέρνησης. Λέει δηλαδή μία αλήθεια, κρύβοντας, ωστόσο, από πίσω πολλές ευθύνες και λειτουργώντας ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ.

Ποιες είναι αυτές; Ότι ο ίδιος πρωτοστάτησε ως πρόεδρος της ΚΕΔΕ στο πέρασμα των σχολικών υποδομών στην ευθύνη των Δήμων. Οτι από την μία μιλά για χρηματοδότηση, αλλά από την άλλη εφαρμόζει πιστά όλες τις επιταγές των κυβερνήσεων. Και ότι, τέλος, ενώ αναγνωρίζει την υποχρηματοδότηση, αποκρύπτει από τον λαό της περιοχής τον πραγματικό ένοχο που δεν είναι άλλος από το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο και υπηρετεί πιστά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα που καταδεικνύει τα παραπάνω είναι το εξής. Στον δήμο μας δεν είχαμε συγχωνεύσεις σχολείων. Είχαμε, ωστόσο, συμπτύξεις τμημάτων, αναστολή λειτουργίας σχολείων, όπως το 2ο Νηπιαγωγείο Αγ. Παύλου, ενώ τα 25 τμήματα στην πρωτοβάθμια και τα 30 στην δευτεροβάθμια δεν αποτελούν την εξαίρεση πλέον, αλλά τον κανόνα».

Αναφέρθηκε επίσης στην υποχρηματοδότηση των σχολείων, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν βασικά αναλώσιμα, όπως είδη υγιεινής, καθαριστικά κα, και να πληρώνουν από την τσέπη τους γονείς και εκπαιδευτικοί για να αγοραστούν τα αναγκαία. Και στην παραδοχή της διοίκησης στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο, ότι δεν έχει δοθεί ευρώ στα χέρια των διευθυντών των σχολείων για την αντιμετώπιση πάγιων και έκτακτων αναγκών.

Πρόβαλε τις διεκδικήσεις για αύξηση της χρηματοδότησης, ώστε να καλύπτονται όλες οι ανάγκες στα σχολεία, να αποπληρωθούν με ευθύνη του κράτους τα χρέη σε ιδιωτικές και ανώνυμες εταιρείες για ενέργεια, επικοινωνία, να διαγραφούν τα χρέη σε ύδρευση και να υπάρξει άμεσα νομοθετική πρωτοβουλία για θέσπιση δωρεάν τιμολογίων σε ενέργεια και ύδρευση και απαλλαγή από το ΦΠΑ των λογαριασμών για σχολικές δαπάνες. Να προσληφθεί μόνιμο προσωπικό όλων των αναγκαίων ειδικοτήτων για την εύρυθμη λειτουργία των δήμων. Και κόντρα στην πολιτική που αντιμετωπίζει την παιδεία ως κόστος, ανέδειξε την πρόταση του ΚΚΕ για το Ενιαίο Δωδεκάχρονο Σχολείο.

Η Ιοκάστη Βασιλειάδη, με την παρέμβασή της επιβεβαίωσε ότι οι ανάγκες των μαθητών δεν είναι στο επίκεντρο. Αφού η κυβέρνηση μπουκώνει με χρήματα τους βιομήχανους και τους εφοπλιστές, δαπανά τεράστια ποσά για πολεμικές δαπάνες και την ίδια ώρα δεν προσλαμβάνει εκπαιδευτικούς και δημιουργεί τάξεις με 25 και 30 μαθητές, δεν προσλαμβάνει ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, δεν βελτιώνει τις υποδομές των κτιρίων με αποτέλεσμα ακόμα η πρόσβαση των μαθητών ΑμεΑ σε πολλά σχολεία. Τέλος ανέδειξε ότι το ΚΚΕ και η ΚΝΕ βρίσκονται σταθερά δίπλα στους μαθητές και στηρίζουν τις διεκδικήσεις τους.

Η Ρόζα Μπατζάκα, μίλησε για τα έργα υποδομών στην περιοχή, και αναφέρθηκε στα έργα ανάπλασης της οδού Επταπυργίου και στο κατά πόσο, στο υπάρχον σύστημα, τέτοιες παρεμβάσεις συμβάλλουν στην αναβάθμιση της καθημερινότητας, της ασφάλειας, της βιωσιμότητας και συνολικά της ποιότητας ζωής.

Όπως είπε, «η ανάπλαση της Επταπυργίου αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα έργου που θα έπρεπε να σχεδιάζεται με βάση τις πραγματικές ανάγκες της τοπικής κοινωνίας. Με προϋπολογισμό 15,7 εκατομμύρια ευρώ που χρηματοδοτείται εξ ολοκλήρου από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ 2020-'27 και αφορά τον περιβαλλοντικό ανασχεδιασμό της οδού Επταπυργίου, της Καρόλου Κουν και τμήματος της Ρήγα Φεραίου, όπως και 50 κάθετων οδών, θα περιμέναμε ένα έργο ουσιαστικής αναβάθμισης. Αντί αυτού, βλέπουμε μια παρέμβαση βιτρίνας, χωρίς τις απαραίτητες συνοδευτικές μελέτες.

Καταρχάς, η απουσία βασικών υποδομών, όπως η υδραυλική μελέτη και το σύστημα αποχέτευσης ομβρίων υδάτων, δημιουργεί σοβαρούς κινδύνους. Σε μια περιοχή με απότομες κλίσεις, η έλλειψη φρεατίων υδροσυλλογής μπορεί να προκαλέσει σοβαρές καταστροφές σε περίπτωση έντονης βροχόπτωσης. Επιπλέον, η έλλειψη κυκλοφοριακής μελέτης για τη διαχείριση των μετακινήσεων, των παρκαρισμένων αυτοκινήτων και των φορτοεκφορτώσεων δημιουργεί καθημερινή δυσφορία στους κατοίκους και τους επαγγελματίες. Τα πεζοδρόμια, που παρουσιάζονται ως "φιλικά προς όλους", καταλήγουν να είναι αδιάβατα, καθώς η κακή οργάνωση του έργου αφήνει οδεύσεις τυφλών υπό κατάληψη από σταθμευμένα οχήματα. Δεν προβλέφθηκε ούτε η δημιουργία επαρκών χώρων στάθμευσης, ούτε ειδικά μέτρα για τις ανάγκες των σχολείων, των αθλητικών εγκαταστάσεων και των λεωφορείων που μεταφέρουν τους κατοίκους. Ας αναλογιστούμε: με κόστος ανάπλασης 15,7 εκατομμύρια ευρώ, θα μπορούσαμε να έχουμε υλοποιήσει έργα εφάμιλλα μεγάλων υποδομών, όπως αντιπλημμυρικά έργα, αντιπυρικά έργα στο Σέϊχ Σου, οδοποιίες. Εδώ, όμως, τι βλέπουμε; Μια πεζοδρόμηση με φτηνά υλικά που παρουσιάζονται ως καινοτόμα».

Αναφέρθηκε στην κινητοποίηση των κατοίκων της περιοχής που συγκρότησαν Επιτροπή Κατοίκων, η οποία έχει προχωρήσει σε δυναμικές παρεμβάσεις στα δημοτικά συμβούλια, καταθέτοντας αιτήματα για την ουσιαστική βελτίωση της περιοχής. «Ως ΚΚΕ, δεν είμαστε αντίθετοι σε έργα ανάπλασης που μπορούν να αναβαθμίσουν την ποιότητα ζωής στην περιοχή μας. Ίσα ίσα, είμαστε οι πρώτοι που θα μπούμε μπροστά και θα διεκδικήσουμε τέτοιου είδους κατασκευές. Ωστόσο, διαφωνούμε με τον τρόπο που αυτές υλοποιούνται, καθώς δεν λαμβάνονται υπόψη οι πραγματικές ανάγκες των κατοίκων και οι προτεραιότητες που οι ίδιοι θέτουν για την καθημερινότητά τους».

Αναφέρθηκε ακόμα σε μια σειρά παραδείγματα παραμέλησης βασικών υποδομών (σχολεία, κακοσυντηρημένους δρόμους, ανεπαρκείς μηχανισμούς απορροής υδάτων και πρόχειρες κατασκευές, με τη διάβρωση του εδάφους και την επικινδυνότητα των εγκαταστάσεων να θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο κατοίκους και περιουσίες) και πρόβαλε την ανάγκη ολοκληρωμένου σχεδιασμού για την αντιπλημμυρική, αντισεισμική και αντιπυρική προστασία, με ανακατανομή κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και το ΕΣΠΑ.

Ανέδειξε τέλος ότι το ΚΚΕ σήμερα πρωτοστατεί σε κάθε πρόβλημα του λαού και τον καλεί να οργανώσει την πάλη του. Να μην αποδεχτεί την μοίρα που του επιφυλάσσει η καπιταλιστική ανάπτυξη, που υπηρετούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ ή οποιοδήποτε άλλο αστικό κόμμα.

Η Γιώτα Κορομπόκη αναφέρθηκε στην κατάσταση των δομών υγείας στην περιοχή και τις θέσεις του ΚΚΕ. Όπως είπε «η Κοινωνική Πρόνοια, όπως μας την συστήνουν, είναι αποκρουστική και αναντίστοιχη των σύγχρονων δυνατοτήτων. Περιλαμβάνει ένα σύστημα Πρόνοιας κατακερματισμένο, υποχρηματοδοτούμενο, υποστελεχωμένο και με όλο και περισσότερη επιχειρηματική δραστηριότητα και διαχείριση κύριων πυλώνων της από ιδιώτες (Παιδιατρικά Νοσοκομεία, Ψυχική Υγεία, Δομές Παιδικής Προστασίας, Προσφυγικό κλπ.)».

Αναφέρθηκε σε «δομικά» προβλήματα στου Δήμους, που δημιουργούν τα προβλήματα όπως η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, το γεγονός ότι οι δήμοι και οι κοινωνικές τους δομές αντιμετωπίζονται ως ιδιώτες από τις εταιρείες ενέργειας, ύδρευσης και δικτύων επικοινωνίας, τις αρμοδιότητες που «πετάχτηκαν» στους Δήμους, χωρίς το αναγκαίο και εξειδικευμένο προσωπικό, χωρίς οργανικές θέσεις, χωρίς να υπάρχει κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός.

Στάθηκε ιδιαίτερα στην ανταποδοτικότητα που οδηγεί σε νέα δημοτικά χαράτσια και αύξηση των παλιών, και η οποία με τη σειρά της οδηγεί σε μέτρα αναγκαστικών εκτελέσεων για την εισπραξιμότητα. Λιγότερο προσωπικό, πιο κακοπληρωμένο, χωρίς επαρκή ειδίκευση. Την μισθοδοσία του προσωπικού στις αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις που κατά κύριο λόγο καλύπτεται από τα voucher που παίρνει ο Δήμος για τα προγράμματα ΕΣΠΑ, και τώρα μειώνονται οι ώρες και οι μισθοί τους.

Στα δημοτικά ιατρεία, γίνονται ετήσιες κατά κόρον συμβάσεις έργου με γιατρούς, με αμοιβές που δεν ανταποκρίνονται ούτε στην επιστημονικότητα του προσωπικού, και έχουν προσωρινό χαρακτήρα. Πολλές φορές ειδικότητες, όπως π.χ. ενδοκρινολόγος δεν βρίσκεται. Τα μηχανήματα μεταφέρονται από ιατρείο σε ιατρείο. Οι περισσότεροι από τους εργαζόμενους δουλεύουν στις κοινωνικές δομές (κέντρα κοινότητας, κέντρα ημέρας, κοινωνικά παντοπωλεία κα) και στους παιδικούς σταθμούς, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠ - ΜΕΑ μέσω του προγράμματος ΕΣΠΑ, 15 και πλέον χρόνια και οι συμβάσεις εξακολουθούν να αναφέρουν ότι «καλύπτουν πρόσκαιρες ανάγκες». Υπάρχουν παιδικοί σταθμοί, ΚΔΑΠ, κοινωνικά παντοπωλεία, φαρμακεία, που δεν εργάζεται κανένας μόνιμος υπάλληλος και αν το πρόγραμμα τελειώσει, αυτό που θα γίνει είναι ή θα κλείσουν οι δομές ή θα δοθούν σε ιδιώτες.  Ο οικονομικός στραγγαλισμός των δήμων, τους οδηγεί με τη σειρά τους, να μετακυλίουν το κόστος στους πολίτες. Παράδειγμα με τις αυξήσεις σε αθλητικούς και πολιτιστικούς χώρους, στα ΚΑΠΗ με τις συνδρομές, κλπ.

Και σε ότι αφορά την Πρωτοβάθμιας Φροντίδα Υγείας στο Δήμο, είπε πως έως και το 2013, στις Συκιές και στον Αγ. Παύλο, λειτουργούσαν δύο υποκαταστήματα του ΕΟΠΥΥ με μόνιμους γιατρούς όλων των ειδικοτήτων, και εξοπλισμένα με τα αναγκαία όργανα των ιατρικών εξετάσεων. Στο υποκατάστημα των Συκεών λειτουργούσε και οδοντιατρείο. Πρωί - απόγευμα και με γιατρό κατ' οίκον. Η συγκυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ έβαλε λουκέτο στις δύο αυτές δομές, και κράτησε μόνο ένα κέντρο υγείας, στη Νεάπολη, υποστελεχωμένο (μόνο 4 ειδικότητες - λείπουν βασικές ειδικότητες, π.χ. δεν έχει γυναικολόγο, ορθοπεδικό και οφθαλμίατρο.

Στην κεντρική πολιτική ομιλία ο Αλέξης Γουσόπουλος ανέδειξε ότι «η κυβέρνηση προσπαθεί να συγκαλύψει τις πολιτικές ευθύνες της, τον ταξικό χαρακτήρα των πολιτικών της, να εξαπατήσει κυνικά και προκλητικά τον λαό για μια σειρά προβλήματα που τον βασανίζουν, προβάλλοντας «εξωγενείς παράγοντες», κάποια «φυσικά φαινόμενα», κάποια υποτιθέμενη «έλλειψη πόρων» ή δήθεν «περιορισμένες δημοσιονομικές δυνατότητες». Στη συγκάλυψη των αντιλαϊκών επιλογών της η κυβέρνηση βοηθιέται και από τη "βολική" αντιπολίτευση που αποπροσανατολίζει προβάλλοντας ως αιτία αυτών των πολιτικών την έλλειψη διαχειριστικής ικανότητας της κυβέρνησης».

Τόνισε πως «συνολικά, όποιο μεγάλο και μικρό πρόβλημα της εποχής και αν εξετάσουμε, θα δούμε ότι από πίσω βρίσκεται το κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους που κινεί τα πάντα σε αυτό το σύστημα, το κριτήριο κόστους - οφέλους που διατρέχει τις κατευθύνσεις της ΕΕ.

Οι κυβερνήσεις και τα αστικά κόμματα κάθε απόχρωσης, οι πολιτικές τους επιλογές εξαπατούν τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τη νεολαία, τους συνταξιούχους, λέγοντάς τους ότι η ατομική ευημερία και η «μείωση των ανισοτήτων» μπορούν να ικανοποιηθούν σε μια οικονομία που έχει ως κίνητρο το κυνήγι του κέρδους. Το ίδιο παραπλανητική είναι και η πολιτική που υπόσχεται καλύτερες μέρες για τους εργαζόμενους σε «συνεργασία» με τους καπιταλιστές.

Κρύβονται τα ίδια τα αδιέξοδα ενός γερασμένου συστήματος που γίνεται όλο και πιο αντιδραστικό και επιθετικό, που επιδιώκει να καταργεί δικαιώματα δεκαετιών, να εμπορευματοποιεί κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής για να κερδίζει κάποιες "ανάσες" κερδοφορίας, που οδηγεί τους λαούς μέχρι και στην αιματοχυσία, όταν δεν μπορεί πια να λύσει με διαφορετικό τρόπο τους ανταγωνισμούς και τις αντιφάσεις του.

Tο μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας έχει πολύ πιο βαθιές αιτίες και δεν μπορεί να εξηγηθεί μόνο από μια κυβερνητική διαχειριστική ανικανότητα, από τη διαφθορά ορισμένων κρατικών παραγόντων ή από κάποιες "νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες", όπως λένε τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.

Τις βαθύτερες αιτίες του σάπιου και γερασμένου καπιταλιστικού συστήματος θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν όσοι και όσες από τις εργατικές - λαϊκές δυνάμεις αναρωτιούνται "τι πρέπει να γίνει", ιδιαίτερα άνθρωποι που αισθάνονται προοδευτικοί, αριστεροί, που βλέπουν τον εκφυλισμό στα κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας, ειδικά στον ΣΥΡΙΖΑ, όσοι και όσες κατανοούν ότι αυτά τα κόμματα δεν έχουν σχέση με ό,τι έχει μάθει ο λαός μας να ονομάζει "αριστερό", ενώ αγανακτούν με τις ίντριγκες, τα πισώπλατα μαχαιρώματα, τους τσακωμούς των δελφίνων και τις καριέρες του κάθε αριβίστα».

Και ξεκαθάρισε ότι η η ελπίδα για τον λαό δεν βρίσκεται ούτε στην αναμόρφωση της αμαρτωλής σοσιαλδημοκρατίας, ούτε στα διάφορα ακροδεξιά μορφώματα (όπως η Ελληνική Λύση του Βελόπουλου, και άλλα), που πέρα από λαϊκίστικα σόου στη Βουλή δεν τα βλέπει ποτέ κανείς δίπλα του, στην πραγματική ζωή, στους αγώνες και τις διεκδικήσεις, ενώ, παρά τη δημαγωγία τους, είναι κόμματα του συστήματος.

«Η ελπίδα βρίσκεται στην ενίσχυση του ρεύματος αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής, των κατευθύνσεων της ΕΕ, του ΝΑΤΟ, του ίδιου του στόχου της καπιταλιστικής κερδοφορίας, των αντιλαϊκών νόμων, συνολικά αυτού του εχθρικού, σάπιου και διεφθαρμένου κράτους του κεφαλαίου. Βρίσκεται στη συμπόρευση με το ΚΚΕ σε όλες τις μάχες που έχουμε μπροστά μας.(...) 

Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ, το πρόγραμμα του δίνει απαντήσεις και διέξοδο  στις ανησυχίες και τις ανάγκες των πολλών! Το ΚΚΕ παλεύει για μια νέα σοσιαλιστική Ελλάδα που θα διαμορφώνει τις σχέσεις της στα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, την Ευρώπη με κριτήριο το αμοιβαίο όφελος των λαών, την αλληλεγγύη και όχι τους ανταγωνισμούς, τις σφαίρες επιρροής, το «διαίρει και βασίλευε» των καπιταλιστών, των κρατών και των συμμαχιών τους. Ο αρνητικός συσχετισμός μπορεί και πρέπει να αλλάξει. (...) Tο ΚΚΕ παλεύει για να μπαίνει όλο και πιο αποφασιστικά στο στόχαστρο ο πραγματικός αντίπαλος, η αστική τάξη και η εξουσία της, να αμφισβητείται σήμερα η στρατηγική της και οι στόχοι της στους οποίους ομονοούν όλοι οι άλλοι. Γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι σήμερα, έστω και για την πιο μικρή κατάκτηση, πρέπει να αμφισβητηθεί στην πράξη αυτή η στρατηγική. Για να κερδίσει το παραμικρό ο λαός, πρέπει να το χάσει το κεφάλαιο».