Το “κερασάκι” που κρύβει αυξήσεις ή «φοβού τους Δαναούς …»

 Στο τελευταίο δημοτικό συμβούλιο (20 Μάη) συζητήθηκε ένα θέμα με τον τίτλο: «Γωνιές ανακύκλωσης στο δήμο Νεάπολης-Συκεών».

Στην εισήγηση προτείνονταν η τοποθέτηση 30 «γωνιών ανακύκλωσης» με υπόγειους κάδους τεσσάρων διαφορετικών ρευμάτων για χαρτί, γυαλί, πλαστικά και μέταλλα.

Ποιος θα μπορούσε να είναι αντίθετος σε μια τέτοια πρόταση ανακύκλωσης στην πηγή των απορριμμάτων;

Κανείς λογικός άνθρωπος, βέβαια.

Αυτός είναι ο μοναδικός δρόμος, αν θέλουμε πραγματικά να μειώσουμε τον τεράστιο όγκο σύμμικτων απορριμμάτων που οδηγούνται είτε στις χωματερές είτε, με την επεξεργασία των RDF/SRF, στην καρκινογόνα καύση.

Έτσι η «Λαϊκή Συσπείρωση» εξέφρασε την πλήρη συμφωνία της σε αυτή την κατεύθυνση, στην ανακύκλωση δηλαδή των τεσσάρων υλικών (χαρτί, γυαλί, πλαστικά και μέταλλα).

Όμως ταυτόχρονα εκφράσαμε και τρεις σοβαρές επιφυλάξεις:

1.       Την ίδια στιγμή που δίνονται πιλοτικά σε δήμους κάποια μικρά κονδύλια γι’ αυτό το πρόγραμμα ανακύκλωσης, ταυτόχρονα χρηματοδοτούνται με τεράστια κεφάλαια επενδύσεις σε Μονάδες Επεξεργασίας σύμμικτων Απορριμμάτων (ΜΕΑ) που παράγουν τα απορριμματογενή καύσιμα RDF/SRF, δίνονται άδειες σε ενεργοβόρες μονάδες για την καύση απορριμμάτων (ΤΙΤΑΝ, ΑΓΕΤ, …), προωθούνται σχεδιασμοί για τη δημιουργία εργοστασίων παραγωγής ενέργειας από την καύση απορριμμάτων.

Αυτοί οι σχεδιασμοί όμως βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα προγράμματα ανακύκλωσης, αφού η ανακύκλωση μειώνει κατά πολύ την παραγωγή απορριμμάτων που είναι αναγκαία σαν καύσιμη ύλη στις παραπάνω μονάδες.

Επειδή λοιπόν δεν μπορούμε να πιστέψουμε πως οι επενδυτές των τεράστιων αυτών ενεργοβόρων μονάδων δεν προέβλεψαν το δυσοίωνο – γι αυτούς – μέλλον της ανακύκλωσης, πολύ φοβόμαστε πως τα πιλοτικά αυτά προγράμματα θα παραμείνουν πιλοτικά και δεν θα προχωρήσουν σε ένα ευρύτερο πανελλαδικό πεδίο, καλύπτοντας στην καλύτερη περίπτωση ένα πολύ μικρό ποσοστό του συνολικού όγκου των απορριμμάτων.

2.       Τι θα γίνουν τα ανακυκλώσιμα υλικά που θα μαζεύουν οι δήμοι; Που θα οδεύουν οι ποσότητες του χαρτιού, του γυαλιού, των πλαστικών και των μετάλλων;

Αυτά συνολικά θα έχουν μια σημαντική αξία γιατί με την ανακύκλωση στην πηγή τους θα βρίσκονται σε πολύ καθαρή μορφή.

Ποιοι θα τα αξιοποιούν τελικά;

Το σίγουρο είναι πως θα οδηγούνται σε επιχειρηματίες του κλάδου που θα τα παίρνουν είτε εντελώς δωρεάν είτε, στην καλύτερη πάλι περίπτωση, σε εξευτελιστική τιμή.

Με άλλα λόγια το κόστος της συλλογής όλων αυτών των ανακυκλώσιμων υλικών θα τα επιβαρύνεται η λαϊκή οικογένεια, μέσω των ανταποδοτικών τελών, ενώ το προϊόν της ανακύκλωσης θα το εκμεταλλεύονται επιχειρηματίες του κλάδου.

3.       Κάπου στα «ψιλά γράμματα» της εισήγησης αναφέρεται πως για τη χρήση των κάδων ανακύκλωσης θα θεσμοθετηθεί η ηλεκτρονική «κάρτα του δημότη».

Τι σημαίνει αυτό;

Ζητήσαμε εξηγήσεις από τον υπεύθυνο του προγράμματος και η απάντηση που πήραμε ήταν η παρακάτω.

«Με την κάρτα αυτή θα καταγράφεται η προσπάθεια του δημότη» (στην ανακύκλωση) για να υπάρξει στην πορεία κάποιο είδος επιβράβευσης γι αυτό.

Επομένως η κάρτα θα κρατάει τα προσωπικά στοιχεία του δημότη και θα καταγράφει πόσα ανακυκλώσιμα υλικά τοποθετεί στον κάδο. Προφανώς βέβαια, και κάπου θα συλλέγονται αυτά τα στοιχεία.

Η δε «επιβράβευση» (το κερασάκι) που θα ακολουθήσει μπορεί να είναι κάποια δωρεάν εισιτήρια του θερινού δημοτικού κινηματογράφου (που κατά την άποψή μας πρέπει να είναι δωρεάν για όλους).

Απαντώντας σε ερώτηση μας, ο υπεύθυνος του προγράμματος, ξεκαθάρισε πως η κάρτα αυτή μπορεί να αποτελέσει τη βάση για την προώθηση του προγράμματος «πληρώνω όσο πετάω», που καθαρά θα επιβαρύνει, με μεγάλες αυξήσεις ανταποδοτικών τελών, τις λαϊκές οικογένειες.

 

Να λοιπόν που ένα πιλοτικό πρόγραμμα ανακύκλωσης στην πηγή των απορριμμάτων καταλήγει – μπαίνοντας στους αντιδραστικούς σχεδιασμούς αστικών κομμάτων και των εκπροσώπων τους στην τοπική διοίκηση – να ωφελεί επιχειρηματίες του κλάδου και να επιβαρύνει τις λαϊκές οικογένειες.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» ήταν η μόνη παράταξη στο δημοτικό συμβούλιο που ανέδειξε αυτά τα ζητήματα (γι αυτό και ψήφισε «λευκό»), τονίζοντας την ανάγκη πανελλαδικής δημιουργίας και επέκτασης ενός συστήματος ανακύκλωσης απορριμμάτων στην πηγή του χωρίς όμως αυτό να γίνεται με στόχο την εξυπηρέτηση επιχειρηματικών συμφερόντων και την επιβάρυνση λαϊκών οικογενειών.