«Εφυγε» ο σ. Παναγιώτης Αφαλής.

Την Παρασκευή 2/1/15 «έφυγε» ο σύντροφος μας Παναγιώτης Αφαλής.

Η «Λαϊκή Συσπείρωση» Νεάπολης-Συκεών εκφράζει την βαθιά της θλίψη και τα συλλυπητήρια της προς την οικογένεια και τους οικείους του.

Ο σ. Αφαλής γεννήθηκε το 1916 στην Οινόη του Πόντου. Οργανώθηκε στο ΚΚΕ το 1936. Υπήρξε μέλος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, Πρόεδρος του σωματείου Αρτεργατών. Συμμετείχε στις κινητοποιήσεις του Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη. Πολέμησε στο Αλβανικό Μέτωπο και συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση. Για την συνδικαλιστική του δράση εξορίστηκε στον Αη Στράτη.

Το 1964 εκλέχθηκε δήμαρχος Συκεών μέχρι και το 1967 όπου εξορίστηκε στην Γυάρο. Το 1975 επανεκλέχθηκε δήμαρχος Συκεών μέχρι και το 1989.

Ο σ. Αφαλής έμεινε πιστός στις αξίες και τα ιδανικά του ΚΚΕ μέχρι το τέλος της ζωής του.

Τον επικήδειο χαιρετισμό από πλευρά της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ έκανε ο Γ. Ζιώγας ενώ από πλευράς της Λαϊκής Συσπείρωσης χαιρέτισε ο επικεφαλής της παράταξης Μπάμπης Βέλλης.

Επικήδειος της ΚΟ Κεντρικής Μακεδονίας:

"Φίλες και φίλοι,

            εκ μέρους της Επιτροπής Περιοχής Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ αποχαιρετούμε σήμερα τον καλό μας σύντροφο Παναγιώτη Αφαλή, που στον έναν αιώνα ζωής έδωσε δείγματα, άφησε παρακαταθήκες και παραδειγματίζει με τη ζωή και τη στάση του τις επόμενες γενιές.

            Ο σ. Παναγιώτης από μικρός βρέθηκε στη βιοπάλη και από νωρίς επέλεξε το μετερίζι που ακολούθησε με συνέπεια σε όλη του τη ζωή, ορθοστατών και ορθοβαδίζων.

            Γεννήθηκε το 1916 στην Οινόη του Πόντου και ακολούθησε τη μοίρα της προσφυγιάς που με τον ένα ή άλλο τρόπο στιγμάτισε εκατομμύρια ανθρώπους της γενιάς του. Σε ηλικία 20 χρονών οργανώθηκε στο ΚΚΕ. Ήταν η χρονιά του Μάη του ’36, του Μάη των εργατών της Θεσσαλονίκης, των οποίων ο ξεσηκωμός έμεινε στην ιστορία, σαν μια μεγάλη, μαχητική διεκδίκηση των εργαζομένων της πόλης απέναντι στο κεφάλαιο και το στυγνό πρόσωπό του. Σε αυτό το μεγάλο αγώνα ο σύντροφός μας είχε βάλει και το δικό του λιθαράκι, μαζί με τους συναδέλφους, φίλους και συντρόφους του.

            Από τότε, με πίστη στο σοσιαλισμό, σε μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και αδικία, πορεύτηκε μέχρι σήμερα.

            Πήρε μέρος στο αλβανικό μέτωπο, έχοντας έμπρακτη και ηρωική συμμετοχή στο μεγάλο ΟΧΙ του λαού μας απέναντι στο φασίστα κατακτητή και βίωσε κακουχίες, όπως και χιλιάδες Έλληνες φαντάροι, που πολέμησαν τον ιταλικό φασισμό στα βουνά της Ηπείρου και της Αλβανίας.

            Πήρε μέρος στην εποποιία του λαού μας, στην Εθνική Αντίσταση, μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, που κατά κοινή ομολογία φίλων και αντιπάλων αποτέλεσε τον αδιαμφισβήτητο αιμοδότη αυτού του μεγάλου αγώνα.

            Στη συνέχεια ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση μέσα από το σωματείο αρτεργατών, το οποίου διετέλεσε και πρόεδρος. Παράλληλα ανέπτυξε δράση ενάντια στην τρομοκρατία, το Γ’ ψήφισμα, που αποτέλεσε τη νομοθετική πράξη νομιμοποίησης των διώξεων, των βασανισμών, των φυλακίσεων των κομμουνιστών, των αγωνιστών, αμέσως μετά τη λήξη του πολέμου.

            Ο σ. Παναγιώτης κυνηγήθηκε γι’ αυτήν του τη δράση, συνελήφθη και εξορίστηκε στον Αη Στράτη.

            Εκλέχτηκε δήμαρχος Συκεών για πρώτη φορά το 1964, αλλά πριν ολοκληρώσει τη θητεία του, πραγματοποιήθηκε το πραξικόπημα των συνταγματαρχών, με τη στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, το 1967.

            Έτσι ο σ. Παναγιώτης Αφαλής παύθηκε από δήμαρχος, φυλακίστηκε και εξορίστηκε ξανά, στη Γυάρο αυτή τη φορά.

            Η μεταπολίτευση τον βρίσκει στις επάλξεις του αγώνα και μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, στην πρώτη γραμμή της πάλης του λαού μας. Εκλέγεται ξανά δήμαρχος Συκεών και επανεκλεγόταν μέχρι το 1989, οπότε και ολοκλήρωσε την υπηρεσία του στο λαό των Συκεών, μέσα από αυτή τη θέση ευθύνης που του ανέθεσε κατ’ επανάληψη.

            Με την παρουσία του, την προσωπικότητα, τις αρετές του συνέβαλε σε όλη την πορεία του ΚΚΕ για πάνω από 75 χρόνια.

Δεν πτοήθηκε από τη μεγάλη ηλικία κι έδωσε πολύτιμη βοήθεια, για να σταθεί το κόμμα και στις δύσκολες συνθήκες, μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού, της Σοβιετικής Ένωσης και την προσπάθεια να μεταλλαχθεί και το ΚΚΕ σε ολίγον αριστερό, σε ολίγον φιλολαϊκό κόμμα. Δεν εγκατέλειψε ποτέ το όραμα για μια κοινωνία, όπου ο λαός θα είναι νοικοκύρης στον τόπο του, για μια κοινωνία σοσιαλιστική, για τον κομμουνισμό.

Μέχρι το τέλος αποτέλεσε παράδειγμα για τους νεότερους κομμουνιστές, αλλά και για κάθε αγωνιστή, για κάθε άνθρωπο που μοχθεί, που ονειρεύεται κι ελπίζει να ζει με αξιοπρέπεια.

            Ο σ. Παναγιώτης είχε χαρίσματα που τα σμίλεψε μέσα στη ζωή, ως εργαζόμενος και καταπιεσμένος. Ανέπτυξε αρετές κι ήθος που πηγάζουν μέσα από τα ιδανικά του ΚΚΕ, μέσα από την εργατική τάξη και το λαό μας. Γι’ αυτό κέρδιζε το σεβασμό και την εκτίμηση. Γι’ αυτό δεν παραστράτησε όντας πολλά χρόνια σε μια θέση ευθύνης, όπως είναι αυτή του δημάρχου. Αντίθετα, με όλη την πορεία του, τίμησε και το κόμμα του και τους εργαζόμενους που τον εμπιστεύθηκαν. Γι’ αυτό για τη συμβολή του μόνο καλά λόγια έχει να λέει κάθε γωνιά των Συκεών.

            Μια πορεία μακρά και ευθεία, της προσφοράς και του αγώνα. Μπροστά σε τέτοιους ανθρώπους μπορείς μόνο να χαμογελάς και να μαθαίνεις. Να χαμογελάς, για την ποιότητα, και τις αρετές τους. Να μαθαίνεις, γιατί όλη τους η ζωή αποτελεί ένα θετικό παράδειγμα, που αξίζει ο καθένας να βγάζει διδαχές για τη δική του ζωή.

            Ο σ. Παναγιώτης ανήκε σε μια γενιά που σημάδεψε με τον αγώνα της, με τις θυσίες της τη σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας και είμαστε κι εμείς οι κομμουνιστές περήφανοι γι’ αυτό.

            Από τη μεριά της Κομματικής Οργάνωσης Κεντρικής Μακεδονίας του ΚΚΕ εκφράζουμε στην οικογένεια και τους οικείους του τα θερμά μας συλλυπητήρια.

            Άνθρωποι σαν το σύντροφό μας Παναγιώτη μπορεί να φεύγουν, αλλά η ζωή τους, οι παρακαταθήκες τους, τα ιδανικά τους, ανήκουν στο μέλλον.

Καλό κατευόδιο ακριβέ μας σύντροφε."

Επικήδειος Λαϊκής Συσπείρωσης Νέαπολης-Συκεών:

"Αγαπημένε μας σύντροφε Παναγιώτη

Σήμερα είμαστε όλοι εδώ για να σου πούμε ένα στερνό αντίο στο φυσικό τέλος της ζήσης σου.

Ένα αντίο, στον σύντροφο, στον φίλο και στον συναγωνιστή που δεν τσιγκουνεύτηκε την προσφορά στον αγώνα για την προκοπή του λαού και του τόπου.

Σε όλη σου τη ζωή στάθηκες αταλάντευτος αγωνιστής και συνεπής υπερασπιστής στα δίκια του λαού, με ένα ασίγαστο πάθος για προσφορά.

Κομμάτι και συ ο ίδιος της τιμημένης εργατιάς ένιωθες, συμμετείχες, αφουγκραζόσουν, πάλευες για τα προβλήματα του λαού, για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, με τον λαό στην εξουσία.

Εκλέχτηκες μέλος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης και συμμετείχες στις κινητοποιήσεις του Μάη του 36.

Για αυτούς τους αγώνες σου η αστική τάξη της εποχής σε κυνήγησε στέλνοντας σε εξορία στον Αη Στράτη

Ανδρώθηκες στις φυλακές, στα κρατητήρια,

Στα ξερονήσια

Παιδί της Ελλάδας

Αντρώθηκες μες στα μαρτύρια και στο θάνατο

Ανδρώθηκες, μπροστάρης στους αγώνες

Μπροστάρης στις θυσίες

Στάθηκες σε όλη σου τη ζωή μία «Σεμνή υπογραφή του λαού μας» όπως λένε και οι στίχοι του ποιητή μας Γιάννη Ρίτσου

Ο Συκιώτικος λαός αναγνωρίζοντας και τιμώντας αυτή την ανιδιοτελή προσφορά σου, σε εξέλεγε επί σειρά ετών στην θέση του Δημάρχου.

Για πρώτη φορά το 1964 ο λαός του Δήμου μας εκλέγει Δήμαρχο, τον αρτεργάτη Αφαλή Παναγιώτη, τιμώντας στο πρόσωπο του τους αγώνες της εργατικής τάξης και τους αγώνες του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ελλάδας, μέλος του οποίου ήταν από το 1936.

Η εφτάχρονη δικτατορία διακόπτει την θητεία του, τον συλλαμβάνει και τον στέλνει εξορία στη Γυάρο.

Με την μεταπολίτευση εκλέγεται συνεχώς στο αξίωμα του δημάρχου μέχρι και το 1989.

Οι λαϊκές οικογένειες του Δήμου μας έχουν βαθιά χαραγμένη στη μνήμη τους την εικόνα του απλού ανθρώπου και αγωνιστή Δημάρχου που είχε πάντοτε ανοικτή την πόρτα του στους δημότες για να ακούει τα προβλήματα τους και να παλέβει για την λύση τους.

Μέσα στις πιο δύσκολες συνθήκες κατάφερε να αφήσει το σεμνό αποτύπωμα του σε όλα τα μεγάλα έργα και υποδομές που υπάρχουν ακόμη στην περιοχή του Δήμου μας.

Στους αγωνιστές βέβαια δε χρειάζονται καμπάνες για να σημάνουν το φυσικό τέλος της ζήσης τους.

Οι πρωτοπόροι αγωνιστές – όπως ήσουν και συ – μας διδάσκουν πως στον αγώνα δεν μπαίνουν άνω ή κάτω τελείες, δεν υπάρχουν κενά, ούτε με τον θάνατο.

Την σκυτάλη του αγώνα που μεταφέρατε – με τεράστιες θυσίες – ως εδώ, θα την πάρουν τώρα οι νέοι εργάτες, οι νέες γενιές αγωνιστών για να φέρουν σε πέρας τον στόχο που εσείς – η αθάνατη γενιά των αγωνιστών του 40, του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του Δημοκρατικού Στρατού – ξεκινήσατε.

Το ξέρουμε άλλωστε πως «Οι ζευγάδες μπορεί να φεύγουν, η σπορά όμως μένει»

Ένας από τους καλύτερους ζευγάδες ήσουν και εσύ αξέχαστε σύντροφέ μας Παναγιώτη που άφησες στο διάβα σου πλούσια σπορά και σε γόνιμο έδαφος."