Κοροϊδεύει τους εργαζόμενους των ΚΔΑΠ η διοίκηση του Δήμου.

Με έναν εντελώς κυνικό και απαράδεκτο τρόπο, η διοίκηση του κ. Δανιηλίδη, αντιμετώπισε τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων στα ΚΔΑΠ.

Οι εργαζόμενοι παρουσίασαν με στοιχεία την αντικειμενική ανάγκη να συνεχιστούν τα προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης για όλα τα παιδιά που το επιθυμούν και ανεξάρτητα από τα vouchers (που έτσι και αλλιώς είναι ελάχιστα σε αριθμό), ειδικά σε μια περίοδο που η ακρίβεια και η φτώχεια τσακίζει τα λαϊκά νοικοκυριά.

 

Εργαζόμενη στα ΚΔΑΠ μας εκμυστηρεύτηκε: «Σήμερα δεν υπάρχει η παραμικρή δυνατότητα σε λαϊκές οικογένειες να πληρώσουν και την πιο ελάχιστη συμμετοχή. Συναντήσαμε παιδιά που ενώ ήθελαν να συμμετάσχουν σε τμήματα, οι οικογένειές τους δεν μπορούσαν να δώσουν ούτε 20 ευρώ».

 

Οι εργαζόμενοι απαίτησαν από τη διοίκηση του δήμου να συνεχιστούν απρόσκοπτα όλα τα προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης χωρίς περικοπές ωρών και μισθού – που έτσι και αλλιώς βρίσκονται στα πιο χαμηλά επίπεδα.

Όλα αυτά τα χρόνια οι εργαζόμενοι στα προγράμματα δημιουργικής απασχόλησης προσέφεραν τις υπηρεσίες τους όχι μονάχα στα παιδιά των ΚΔΑΠ αλλά και σε πολλά τμήματα ενηλίκων.

Η ίδια η διοίκηση παραδέχτηκε πως πάνω από 4.500 πολίτες εξυπηρετούνταν κάθε χρόνο στα διάφορα τμήματα πολιτισμού και αθλητισμού.

Τους ίδιους εργαζόμενους, που τότε έπλεκαν το εγκώμιο, σήμερα θέλουν να πετάξουν σαν στημένες λεμονόκουπες στην ανεργία.

Με απόλυτα κυνικό τρόπο μάλιστα έφτασαν να ρίχνουν την ευθύνη για τη μείωση του αριθμού των παιδιών στους ίδιους τους εργαζόμενους (!!!) «αξιολογώντας» τους σε αυτούς που «κράτησαν» παιδιά στα τμήματά τους, έναντι αυτών που «έχασαν» (!!!)

Ο κ. Δανιηλίδης μάλιστα, δείχνοντας το πόσο αδιάφορος στέκεται στα προβλήματα εργαζομένων και λαϊκών οικογενειών, δήλωσε πως οι εργαζόμενοι στα ΚΔΑΠ «δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες», μιας και ο αριθμός των παιδιών σήμερα είναι μικρός.

Με άλλα λόγια – σύμφωνα με τον κ. δήμαρχο – για το μικρό αριθμό συμμετοχής δεν ευθύνονται τα ελάχιστα vouchers που δόθηκαν ούτε η τεράστια φτωχοποίηση των λαϊκών νοικοκυριών που δεν μπορούν να διαθέσουν ούτε 20 ευρώ για τα παιδιά τους.

Σύμφωνα με την πολιτική σκέψη (των εμπορευματοποιημένων κοινωνικών παροχών) της δημοτικής αρχής, τα κοινωνικά προγράμματα αθλητισμού, πολιτισμού, κλπ. δεν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες για όλο το λαό αλλά πρέπει να δίνονται μόνο εάν υπάρξουν ειδικά κονδύλια από προγράμματα τύπου ΕΣΠΑ (που πάλι από τη λαϊκή φορολογία προέρχονται) ή αν βγαίνουν – γι’ ακόμη μια φορά – από την τσέπη των συμμετεχόντων.

Αυτή την πολιτική της εμπορευματοποίησης εξάλλου ακολούθησαν όλες οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας – ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ – που οδήγησαν τελικά τέτοιου είδους κοινωνικά προγράμματα στα χέρια επιχειρηματιών, ώστε σήμερα από το σύνολο των αντίστοιχων δομών ΚΔΑΠ, οι 1.800 να είναι ιδιωτικές και μόλις 416 δημοτικές.

Από κοντά και όλες οι δημοτικές αρχές που κινούνται σε αυτήν την κατεύθυνση που λογαριάζει τα πάντα με τη λογική κόστους-οφέλους

 

●Οι εργαζόμενοι με τις κινητοποιήσεις τους και με την πείρα που αποκτούν αντιλαμβάνονται πως μόνο με τους δικούς τους αγώνες μπορούν να βελτιώσουν τις συνθήκες ζωής και επιβίωσής τους.

● Κατανοούν ότι το δικό τους πρόβλημα είναι πρόβλημα και χιλιάδων άλλων εργαζομένων όπως και εκατοντάδων χιλιάδων λαϊκών οικογενειών.

● Νιώθουν τη λαϊκή-εργατική αλληλεγγύη, με την παρουσία και τη στήριξη που είχαν, από Συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, από το «Δημοκρατικό Σύλλογο Γυναικών Συκεών», από συναδέλφους τους εργαζόμενους στην καθαριότητα που βρίσκονται άνεργοι (παρόλο που δικαιώθηκαν από τα δικαστήρια), από εργατικά σωματεία και φορείς.

●Συνειδητοποιούν πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος παρά μονάχα ο δρόμος της πάλης – μαζικά, συλλογικά, οργανωμένα μέσα στα ταξικά τους συνδικάτα – για να ανατραπεί αυτή η αντιλαϊκή πολιτική. Για μια κοινωνία που οι λαϊκές ανάγκες θα μπουν στο προσκήνιο και όχι τα επιχειρηματικά κέρδη.

Τώρα είναι η ώρα να δυναμώσει η λαϊκή αλληλεγγύη στον δίκαιο αγώνα  των εργαζομένων και να κινητοποιηθεί όλος ο λαός της περιοχής μας διεκδικώντας σύγχρονες, δωρεάν και επαρκώς στελεχωμένες δομές πολιτισμού και αθλητισμού για όλα τα παιδιά!