Συζήτηση για την Εγκληματικότητα και την Αστυνόμευση

Συζήτηση για την αύξηση της εγκληματικότητας και τα μέτρα που πρέπει να παρθούν έγινε πριν από λίγες ημέρες (6/3/18) στο Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου μας.

Την συζήτηση προκάλεσε αίτημα της νεοσυσταθείσας «Ένωσης Εμπόρων και Επαγγελματιών Νεάπολης».

Στην συνεδρίαση παρευρέθηκαν και εκπρόσωποι της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης και της Ασφάλειας Θεσσαλονίκης.

Έκδηλη ήταν η ανησυχία και ο φόβος των επαγγελματιών και των κατοίκων που παραβρέθηκαν, εξαντλήθηκε όμως στην περιγραφή ορισμένων περιστατικών και στην ανησυχία τους για τα ελλιπή μέτρα αστυνομικής προστασίας της περιοχής.

Με ευθύνη της διοίκησης του Δήμου αλλά και των άλλων παρατάξεων (πλην Λαϊκής Συσπείρωσης), η συζήτηση περιστράφηκε σχεδόν αποκλειστικά στην συγχώνευση των δύο αστυνομικών τμημάτων, στον αριθμό των περιπολιών και στο ενεργό προσωπικό του αστυνομικού τμήματος που σήμερα λειτουργεί.

Ακροδεξιά στοιχεία μάλιστα βρήκαν την “ευκαιρία” να ρίξουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο με φράσεις όπως: «Καμία αξία δεν έχει ο κάθε τσιγγάνος και Πακιστανός …». 

Οι Δημοτικοί Σύμβουλοι της Λαϊκής Συσπείρωσης, αναλύοντας τις θέσεις της παράταξης είπαν μεταξύ άλλων:

«Η εγκληματικότητα δεν είναι ούτε τοπικό ούτε φυσικό φαινόμενο. Είναι φαινόμενο σύμφυτο με το εκμεταλλευτικό-καπιταλιστικό σύστημα στο οποίο ζούμε και είναι αυτό που την συντηρεί και την αναπτύσσει.

Το μεγάλο έγκλημα δρα οργανωμένα σε παγκόσμιο επίπεδο εδώ και αρκετές δεκαετίες.

Δες τε τι γίνεται με τα ναρκωτικά, με την πορνεία, με την πώληση όπλων, με κάθε τι που μπορεί να φέρει εύκολο και γρήγορο κέρδος.

Μπορεί αυτό να αντιμετωπιστεί σε επίπεδο Δήμου; Σίγουρα όχι.

Για δες τε τι γίνεται σήμερα στον κόσμο μας.

Οξύνονται στο έπακρο οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις, με αποτέλεσμα οι λαοί να σπαράσσονται από κατακτητικούς πολέμους, που αιτία έχουν το άνοιγμα νέων αγορών και την εκμετάλλευση πρώτων υλών και εργατικής δύναμης.

Οξύνονται οι φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές, διαλύονται κράτη, υποδουλώνονται λαοί, καταστρέφονται παραγωγικές δυνάμεις, εξαθλιώνεται η εργατική τάξη των κατακτημένων χωρών και υποβάλλεται σε αναγκαστική πολιτική και οικονομική μετανάστευση σε άλλες χώρες.

Ο πόνος και η δυστυχία γίνονται εμπόρευμα.

Ο καπιταλισμός έχει τις δικές του αξίες και η υπέρτατη αξία του είναι το κέρδος, η εμπορευματοποίηση των πάντων.

Το μεγάλο έγκλημα έχει την ανοχή, αν όχι τη στήριξη, από κρατικούς μηχανισμούς και διάφορες φασιστικές ομάδες που έχουν ανοιχτή διασύνδεση με αυτά τα κυκλώματα.

Τέτοιου είδους οργανώσεις απαιτούν ένα ολόκληρο δίκτυο ανθρώπων που θα δουλεύουν γι' αυτές.

Από πού θα στρατολογηθεί αυτός ο κόσμος;

Κυρίως από περιοχές που ζει η φτωχολογιά, οι εξαθλιωμένοι, από εκεί που θερίζουν η ανεργία, η ανέχεια και η απελπισία.

Σε καμία περίπτωση δεν υπονοείται ευθυγράμμιση της φτώχειας με την εγκληματικότητα, υπό την έννοια «όπου φτωχός εκεί και εγκληματίας».

Ωστόσο πρέπει να σημειωθεί ότι η εγκληματική παρέκκλιση, από τις πιο ευάλωτες προσωπικότητες, ευνοείται στο έδαφος της φτώχειας.

Εξάλλου στην τάξη των καπιταλιστών υπάρχουν άλλοι τρόποι για να πετύχουν μεγέθυνση του ατομικού τους πλούτου (βλέπε: σκάνδαλα NOVARTIS, SIEMENS, Χρηματιστήριο, πόλεμοι)

Να λοιπόν η κύρια αιτία της ύπαρξης και της γιγάντωσης της εγκληματικότητας.

Από την μια η δυνατότητα του γρήγορου, εύκολου και πολύ μεγάλου κέρδους

Από την άλλη, η μεγάλη φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, περιθωριοποίηση

Δεν είναι τυχαίο ότι ανάμεσα στις περιοχές που το φαινόμενο της εγκληματικότητας είναι σε έξαρση, είναι το Μενίδι, η Φυλή, ο Ασπρόπυργος.

Τα «μεγάλα κεφάλια» που θησαυρίζουν όμως από αυτές τις δραστηριότητες δεν βρίσκονται στους καταυλισμούς των Ρομά, ούτε στις γειτονιές των Ποντίων από τις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ, ούτε στις δικές μας. Βρίσκονται αλλού, πολύ μακριά από εδώ.

Τι γίνεται με τα ναρκωτικά και γενικά τις εξαρτησιογόνες ουσίες;

Ποιο έδαφος βρίσκουν για να διεισδύουν μέσα σε πλατιά στρώματα της νεολαίας;

Τα αδιέξοδα που δημιουργούνται σε πλατειά στρώματα της νεολαίας, εμποδίζοντας, βάζοντας φραγμό στην δημιουργικότητα τους και στην προσπάθεια τους να βρουν την θέση τους στην κοινωνία.

Ανεργία, ελάχιστη δυνατότητα να δουλέψουν εκεί που θέλουν ή εκεί που έχουν σπουδάσει.

Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ προβάλει την  «απελευθέρωση» της χρήσης του χασίς σαν “μοντέρνα στάση ζωής” ακόμη και σαν “τρόπο αντίστασης στο κατεστημένο”!!!

Είναι γνωστή η στήριξη που δίνει η νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ στα διάφορα «ναρκωφεστιβάλ».

Με την ψήφιση του πρόσφατου νομοσχεδίου για την «φαρμακευτική κάνναβη» αρκετοί «επιχειρηματίες» έτρεξαν να κλείσουν τεράστιες εκτάσεις για να ξεκινήσουν μπίζνες.

Δεν το έκρυβε εξάλλου η κυβέρνηση πως ένας από τους λόγους που ψηφίστηκε αυτό το νομοσχέδιο ήταν για να προχωρήσουν οι ανάλογες «επενδύσεις».

Κάποιοι κάνουν πως δεν τα καταλαβαίνουν όλα αυτά και βγαίνουν στα κανάλια να φωνάζουν και να διαμαρτύρονται πως η μόνη λύση για την αντιμετώπιση της εγκληματικότητας είναι η παραπέρα αύξηση της αστυνόμευσης.

Αστυνομία δεν υπάρχει όσο αφορά την πάταξη του οργανωμένου εγκλήματος, υπάρχει όμως και μάλιστα με το παραπάνω όσο αφορά την καταστολή των εργατικών αγώνων και των λαϊκών διεκδικήσεων.

Την παρουσία της την ένιωσαν πρόσφατα στα πνευμόνια τους οι εκπαιδευτικοί που αγωνίζονται για μόνιμη και σταθερή εργασία

Την ένιωσαν επίσης οι εργαζόμενοι που παλεύουν ενάντια στους πλειστηριασμούς, για να μην χάσουν το σπίτι τους

Εάν η Ένωση των Εμπόρων και Επαγγελματιών Νεάπολης θεσπίσει το σύνθημα περί «Αύξησης της Αστυνόμευσης», πολύ φοβόμαστε πως σύντομα θα νιώσουν και αυτοί το «βαθύ νόημα του», όταν θα βγουν στους δρόμους να διεκδικήσουν τα αιτήματα τους.

Αυτό δεν σημαίνει ότι ταυτίζουμε το προσωπικό των σωμάτων ασφαλείας με τον κατασταλτικό ρόλο που αντικειμενικά έχουν αυτά τα σώματα στα πλαίσια αυτού του συστήματος.

Ως "Λαϊκή Συσπείρωση", υποστηρίζουμε ότι αποστολή της Αστυνομίας πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του εγκλήματος και όχι η καταστολή του λαϊκού κινήματος.

Όλα αυτά βέβαια δεν σημαίνουν ότι η μερική αντιμετώπιση της εγκληματικότητας ανάγεται ή παραπέμπεται στην οριστική επίλυση των προβλημάτων που τη γεννούν.

Δυνατότητες για μερικά μέτρα πρόληψης και «ανακούφισης» αυτού του προβλήματος υπάρχουν και είναι αναγκαία.

► Χρειάζεται να παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα για τον επαρκή φωτισμό των σχολικών κτιρίων, δημόσιων χώρων, πάρκων και πλατειών όπως και μέτρα για την επαρκή θωράκιση στις πύλες των σχολείων.

► Πρόσληψη σχολικών φυλάκων μόνιμης και σταθερής εργασίας και για τις νυχτερινές ώρες.

► Δωρεάν λειτουργία όλων των αθλητικών πολιτιστικών τμημάτων. Δημιουργία κατάλληλων υποδομών και πρόσληψη μόνιμου και ειδικευμένου προσωπικού.

► Να στηριχτούν ολόπλευρα (οικονομικά, διοικητικά) οι δομές απεξάρτησης, επανένταξης και τα στεγνά προγράμματα.

► Να παρθούν μέτρα για να χτυπηθεί η Ανεργία, η Φτώχεια, η Εξαθλίωση, η Κακοπληρωσιά, η Εντατικοποίηση της εργασίας

► Να παρθούν μέτρα προστασίας των ανέργων και των οικογενειών τους

► Να καταδικαστεί κάθε προσπάθεια φασιστικών, ναζιστικών ομάδων που εκμεταλλεύονται τη δίκαιη αγανάκτηση των λαϊκών οικογενειών για την αύξηση της εγκληματικότητας και την ίδια στιγμή πρωτοστατούν σε εγκληματικά χτυπήματα σε βάρος μεταναστών εργατών που βγάζουν τίμια το ψωμί τους.

► Τέλος, δεν είμαστε εμείς οι ειδικοί που θα πούμε πως πρέπει να είναι το σωφρονιστικό σύστημα, όμως στα σίγουρα δεν μπορεί να συνεχιστεί μία κατάσταση τέτοια όπου οι οργανωμένες συμμορίες να δρουν ανενόχλητα ακόμη και μέσα στις φυλακές ενώ χρήστες εξαρτησιογόνων ουσιών αντί να οδηγούνται σε προγράμματα απεξάρτησης να κλείνονται στην φυλακή

Όλα αυτά, μπορεί να δώσουν κάποια ανακούφιση στο πρόβλημα της εγκληματικότητας, όμως δυστυχώς δεν μπορούν να αποτελέσουν οριστική λύση.

Σήμερα ο μόνος πραγματικά ρεαλιστικός δρόμος για να αντιμετωπιστεί η εγκληματικότητα στην ρίζα της είναι να παλέψεις ενάντια στις αιτίες και το κοινωνικό σύστημα που τις γεννά.

Αυτός ο δρόμος μπορεί να επισπευσθεί, αν όλα τα λαϊκά στρώματα ενώσουν τις δυνάμεις τους και επιβάλουν το δικό τους δίκιο, με τον κοινό τους αγώνα.

Τους επαγγελματίες και τους εργαζόμενους του Δήμου τους καλούμε:

● Να συσπειρωθούν στα σωματεία τους, τους συλλόγους τους, στους φορείς του εργατικού - λαϊκού κινήματος.

● Να διεκδικήσουν άμεσα μέτρα που στρέφονται ενάντια στις αιτίες αυτών των φαινομένων και να παλέψουν συνολικά για να ξεριζώσουν όλο αυτό το σημερινό σάπιο εκμεταλλευτικό σύστημα που μπροστά στο κέρδος δεν διστάζει σε κανένα έγκλημα.

● Να καταδικάσουν κυβερνήσεις, δημοτικές αρχές, δυνάμεις που με την πολιτική τους άμεσα και έμμεσα ενισχύουν τέτοια φαινόμενα.

● Να μην παγιδευτούν στην ενίσχυση μέτρων καταστολής που θα βρουν αύριο απέναντί τους ως απεργοί, ως εργαζόμενοι, άνεργοι που κινητοποιούνται ενάντια στην αδικία και την εκμετάλλευση.

● Να ανοίξουν το δρόμο με την πάλη τους για την κοινωνία που κανένας δεν θα φοβάται, κανένας δεν θα νιώθει ανασφάλεια συνολικά στη ζωή του, γιατί δεν θα υπάρχει το κυνήγι του κέρδους, γιατί όλος ο πλούτος θα ανήκει στους εργαζόμενους όπως και η εξουσία».